تأثير جنسيت و سن بر رفتارهاي تكراري، كليشه‌اي و اكتشافي در مدل اوتيسم القاء شده با والپروئيك اسيد در موش صحرايي

مقدمه: اوتيسم با اختلالات رفتاري در بر هم كنش هاي اجتماعي، تكلم و ارتباطات و همچنين محدوديت در علايق و فعاليت ها شناخته مي شود. در مطالعه حاضر رفتارهاي تكراري كليشه اي، اضطراب و جستجوگري و همچنين فعاليت هاي اكتشافي در مدل اوتيسم القاء شده با والپروئيك اسيد در موش صحرايي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: به موش هاي صحرايي باردار نژاد اسپراگ داولي والپروئيك اسيد (500 ميلي گرم بر كيلوگرم،10=n) يا سالين (گروه كنترل، 10=n) در طي تكامل لوله عصبي جنين در روز 12/5 دورۀ جنيني تزريق شد. تمامي نوزادان نر و ماده در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند. رفتارهاي كليشه اي و اضطراب اكتشافي به ترتيب با استفاده از آزمون هاي ماز Y شكل و محفظه باز انجام شد. يافته ها: تزريق داخل صفاقي تك دوز والپروئيك اسيد به موش هاي صحرايي باردار علائم شبه اوتيسمي شديدي در نوزادان به وجود آورد. نتايج اختلالات رفتاري معني داري شامل افزايش رفتارهاي تكراري كليشه اي، افزايش اضطراب و كاهش فعاليت هاي اكتشافي در موش هاي صحرايي نر در روزهاي 30 و 60 پس از زايمان در مقايسه با موش هاي صحرايي ماده را نشان داد. نتيجه گيري: داده هاي ما نشان مي دهد كه قرار گرفتن در معرض والپروئيك اسيد در اوايل جنيني در موش هاي صحرايي يك مدل مناسب براي اوتيسم در نوزادان نر فراهم مي كند.