تأثير آموزش نوروفيدبك بر توجه پايدار و حافظه كاري در دانش‌آموزان پسر ابتدايي مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي

مقدمه: بسياري از مشكلات دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي به اختلال در عملكردهاي اجرايي مربوط است كه ممكن است توسط آموزش نوروفيدبك بهبود يابند. هدف اين مطالعه بررسي تأثير آموزش نوروفيدبك بر توجه پايدار و حافظه كاري در دانش آموزان پسر ابتدايي مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي بود. مواد و روش ها: اين مطالعه يك بررسي نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان پسر ابتدايي مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر ورامين در سال 1394 بود. 30 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. گروه آزمايش 12 جلسه 60 دقيقه اي با روش نوروفيدبك آموزش ديد. براي اندازه گيري توجه پايدار و حافظه كاري به ترتيب آزمون هاي كامپيوتري CPT و Nback انجام شد. يافته ها: اختلاف معني داري بين ميانگين هاي توجه پايدار و حافظه كاري گروه هاي آزمايش و كنترل در مرحله پس آزمون وجود داشت. آموزش نوروفيدبك به طور معني داري توجه پايدار و حافظه كاري در دانش آموزان پسر ابتدايي مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي را افزايش داد. نتيجه گيري: يافته ها استفاده از آموزش نوروفيدبك جهت بهبود اختلال شناختي در كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي را پيشنهاد مي دهد.