بررسي مقايسه اثر خستگي عمومي بر زمان واكنش بينايي و شنوايي

مقدمه: برخي از دستگاه هاي حياتي بدن از جمله دستگاه بينايي و شنوايي مي توانند تحت تأثير خستگي قرار بگيرند. هر دستگاهي مي تواند بر اساس پيچيدگي وظايف و مقدار درگيري آن در پردازش اطالاعات در مغز تحت تأثير قرار گيرد. هدف از اين مطالعه سنجيدن تأثير خستگي بر زمان واكنش بينايي و شنوايي پس از ورزش كامل بود. مواد و روش ها: 15 دختر دانشجو از دانشگاه شهيد رجايي در اين مطالعه شركت كردند. آزمون بيشينه بروس براي ايجاد خستگي عمومي استفاده شد. متغييرهاي وابسته شامل زمان واكنش بينايي و شنوايي است كه در شرايط خستگي و غيرخستگي مقايسه شده اند. براي بررسي توزيع داده ها از آزمون كولموگروف - اسميرنوف استفاده شد و براي بررسي تفاوت بين گروه ها از آزمون تي زوجي استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه افزايش معني داري در زمان واكنش بينايي و شنوايي در شرايط خستگي وجود دارد. با اين حال داده ها نشان داد كه خستگي به يك ميزان بر زمان واكنش بينايي و شنوايي تأثير گذاشته است. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه خستگي عمومي به طور يكسان سيستم بينايي و شنوايي را تحت تأثير قرار داده است.