مروري بر آزمون‌ هاي رفتاري ارزيابي حافظه و يادگيري در موش صحرايي

مقدمه: حافظه يك فرايند ذهني بنيادي است و بدون حافظه ما قادر به هيچ چيز بجز رفتارهاي كليشه اي و رفلكس هاي ساده نيستيم. اختلالات حافظه به دنبال آسيب سر، سكته و بيماري هاي تحليل برنده عصبي و روانشناختي شايع مي باشد. يادگيري و حافظه يكي از موضوعات مهمي است كه در زمينه علوم اعصاب مورد مطالعه قرار گرفته است. با در نظر داشتن مسائل اخلاقي، انسان ها به ندرت به عنوان مدل تحقيقاتي در تحقيقات پزشكي مورد استفاده قرار مي گيرند. بنابراين، آزمون هاي آزمايشگاهي متعددي طراحي شده است كه اختلالات يادگيري و حافظه در حيوانات را به منظور يافتن راهبردهاي درمان مؤثر ارزيابي كند. هدف از اين مطالعه مروري ارزيابي رايج ترين آزمون هاي مورد استفاده جهت يادگيري و حافظه در موش هاي صحرايي از جمله: آزمون هاي فيلد باز، عادت كردن، ماز Y شكل، آزمون اجتنابي بازدارنده غيرفعال، اجتنابي پايين آمدن از سكو، ماز آبي موريس، آزمون اجتنابي فعال، ماز شعاعي هشت بازويي و آزمون تشخيص اشياء جديد بود. نتيجه گيري: جهت ارزيابي انواع متفاوت حافظه (وابسته به عملكرد و طول مدت ماندگاري) آزمون هاي متعددي طراحي شده است. آزمون هاي رفتاري در زمينه يادگيري و حافظه براي بهبود درك ما از پردازش اطلاعات در مغز سالم و آسيب ديده همچنين جنبه هاي فيزيولوژيكي و رواني اختلالات حافظه مفيد بوده اند. اين ممكن است جهت طراحي درمان هاي جديد براي اختلالات يادگيري و حافظه در بيماران با اختلالات عصبي مفيد باشد.