برآورد تابع پاسخ هموديناميك در مغز و تومورهاي مغزي: مقايسه مدل‌هاي لجستيك معكوس و تابع پاسخ هموديناميك كانوني

مقدمه: تابع پاسخ هموديناميك، منعكس كننده جريان خون مغزي در پاسخ به فعاليت هاي عصبي نقش مهمي در تجزيه و تحليل اطلاعات مغزي به دست آمده توسط تصويربرداري تشديد مغناطيسي عملكردي دارد. در اين مطالعه مقايسه دو مدل آماري جهت ارزيابي تابع پاسخ هموديناميك به روش بلوكي انجام گرديده است. مواد و روش ها: داده هاي تصويربرداري تشديد مغناطيسي عملكردي از 3 بيمار مبتلا به تومور مغزي در يك اسكنر 3 تسلا گرفته شد. تجزيه و تحليل داده هاي تصويربرداري تشديد مغناطيسي عملكردي با استفاده از جعبه ابزار SPM12 در نرم افزار MATLAB انجام شد. شاخص هاي AIC، SBC و MSE جهت انتخاب بهترين مدل تابع پاسخ هموديناميك مورد استفاده قرار گرفتند. يافته ها: بر اساس داده هاي شبيه سازي، تابع پاسخ هموديناميك برآورد شده توسط مدل تابع پاسخ هموديناميك كانوني به علاوه مشتقات زماني تطابق بيشتري با تابع پاسخ هموديناميك شبيه سازي شده داشت. اين مدل ها بر روي داده هاي واقعي بررسي شد. شاخص هاي MSE، AIC و SBC براي مدل هاي تابع پاسخ هموديناميك كانوني به علاوه مشتقات زماني و لجستيك معكوس (براي مدل هاي تابع پاسخ هموديناميك كانوني به علاوه مشتقات زماني و لجستيك معكوس به ترتيب: 0/052، 1235/1، 1223/9 و 0/068، 1091/5، 1049/5) به دست آمد. بر اساس مقادير متوسط T، W، H و شاخص هاي انتخاب مدل، لجستيك معكوس جهت برآورد تابع پاسخ هموديناميك در نواحي سالم مغز و تومور مغزي مدل مناسب تري مي باشد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر مي تواند جهت بررسي و تشخيص تابع پاسخ هموديناميك در نقاط با متابوليسم بالا كمك كننده باشد. استفاده از مدل لجستيك معكوس جهت برآورد تابع پاسخ هموديناميك در روش بلوكي به بهتر برآورد شدن تابع پاسخ هموديناميك و در نتيجه حفظ سلامت بيمار و كيفيت زندگي پس از عمل جراحي و روش هاي غير جراحي پزشكي منجر مي شود.