اثر عصاره Rosa Canina بر روي خصوصيات بافتي و فعاليت آنزيم هاي كبدي موش هاي صحرايي ديابتي

زمينه و هدف: در حال حاضر، با توجه به مشكلات تهيه و تزريق انسولين و داروهاي پايين آورنده قند خون و همچنين با در نظر گرفتن عوارض جانبي داروهاي صناعي توجه محققين به سوي استفاده از گياهان دارويي جلب شده است. كبد يكي از اندام هايي است كه در ديابت شيرين از جنبه هاي مختلف، عملكرد آن تحت تاثير قرار مي گيرد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر عصاره ي اتانولي گياه Rosa canina بر روي كاهش اثرات سوء و بهبود علائم ديابت در رابطه با هيستوفيزيولوژي و مقادير آنزيم هاي كبد در رت هاي ديابتي نر مي باشد. روش كار: در اين بررسي از 32رت نر بالغ از نژاد ويستار با وزن 220-200 گرم در چهار گروه استفاه شد. ايجاد ديابت به روش تزريق داخل صفاقي استرپتوزوتوسين (mg/kg60) انجام گرفت. مدت زمان آزمايش، 4 هفته در نظر گرفته شد. در پايان دوره، موش ها معدوم شده و سرم آنها جهت بررسي آنزيم هاي كبدي جمع آوري گرديد. همچنين نمونه برداري بافتي از كبد به انجام رسيد. تجزيه و تحليل اطلاعات حاصله به روش آناليز واريانس يك طرفه انجام شد. يافته ها: نتايج اين بررسي نشان داد كه تيمار با عصاره الكلي روزاكنينا باعث كاهش قابل توجهي در آنزيم هاي كبدي در گروه هاي تحت درمان با عصاره نسبت به گروه ديابتي مي باشد كه نشان دهنده ي اثرات حفاظتي عصاره الكلي Rosa canina بر روي بافت كبد از صدمات ناشي از ديابت مي باشد. در آسيب شناسي بافتي كبد، در گروه موش هاي ديابتي تغيير چربي كاملا مشخصي در نواحي مركز لوبولي ايجاد شده بود، در بافت كبد گروه هاي تحت درمان با عصاره روزا ، تغيير پاتولوژيك قابل توجهي مشاهده نشد،كبد در اين گروه نسبت به گروه ديابتي نسبتا سالم بود. نتيجه گيري: : عصاره روزا با كاهش بيوماركرهاي سرمي آسيب كبدي و نيز كاهش آسيب بافتي، عملكرد اين ارگان را در موش هاي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين بهبود بخشيد.