مطالعه سيتوژنتيكي يكصد زوج مبتلا به اختلالات باروري به روش GTG-banding در شمالغرب ايران

زمينه و هدف: شكست باروري به صورت از دست دادن خودبخودي بارداري (سقط و مرده زايي) است كه يكي از شايعترين مشكلات پزشكي در دوران باروري زنان است. حدود 10-15 درصد تمام بارداري هايي كه از لحاظ باليني تشخيص داده شده اند، پيش از رسيدن به زمان تولد از بين مي روند. از دست رفتن بارداري يك پديده چندعاملي مي باشد و مطالعه حاضر به بررسي اختلالات سيتوژنتيكي والدين مبتلا به سقط مكرر و مرده زايي پرداخته است. روش كار: در مطالعه حاضر نمونه ها با استفاده از تكنيك سيتوژنتيكي GTGbanding مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: از مجموع 200 نمونه خوني بررسي شده، 188 نفر (94٪) داراي كاريوتايپ طبيعي و 12 (6٪) داراي اختلالات كروموزومي بودند. اختلالات كروموزومي در 5 مورد (2/5%) از زنان و 7 مورد (3/5%) از مردان مشاهده شد. شيوع اختلالات كروموزومي به اين شرح بود: 5 مورد (41/6٪) واژگوني پري سنتريك كروموزوم 9، 3 مورد (25٪) پلي مورفيسم 15p+، 1مورد (8/3٪) جابه جايي، 1 مورد (8/3٪) پلي مورفيسم15ps+، 1 مورد (8/3٪) پلي مورفيسم 1qh+ و 1 مورد (8/3٪) باند تيره ناشناخته در بازوي كوتاه كروموزوم 21. نتيجه گيري: تجزيه و تحليل كروموزومي براي بررسي علل سقط مكرر و مرده زايي در زوجهاي مبتلا ضروري است و مشاوره ژنتيك كمك مي كند تا در مورد گزينه هاي ديگر باروري، تصميم گيري صحيحي صورت بگيرد.