مقايسه پيامدهاي مادري و نوزادي در زايمان طبيعي و سزارين برنامه ‬ريزي نشده

زمينه و هدف: يكي از اهداف طرح تحول سلامت در ايران كاهش ميزان سزارين ميباشد. دستيابي به اين هدف نيازمند تحقيق و استفاده از نتايج ان در جهت بهبود پيامدهاي مادري و نوزادي مي باشد. هدف از مطالعه حاضر مقايسه پيامدهاي مادري و نوزادي زايمان به روش طبيعي و سزارين در مادران كم خطر بستري در بيمارستان آرش تهران مي باشد. روش كار: در اين مطالعه هم گروهي آينده نگر، 1900 خانم باردار كم خطر با سن حاملگي 40-37 هفته كه به اورژانس براي زايمان مراجعه كرده و بستري شده بودند، وارد مطالعه شدند. مادران بر اساس نوع زايمان در دو گروه زايمان طبيعي و سزارين بررسي شدند. پرسشنامه اطلاعاتي نظير عفونت زخم، خونريزي غيرطبيعي زايماني، افت هموگلوبين و نياز به تزريق خون در مادر، صدمات زايماني به سيستم ادراري تناسلي، تب تا 10 روز پس از زايمان و عفونت زخم در مادران، مشكلات تنفسي نوزاد، نياز به بستري در بخش مراقبتهاي ويژه نوزادي، صدمات زايماني نوزاد و زردي نوزادان تكميل شد. يافته ها: از تعداد 1900 زايمان 1180 (62/1%) به صورت سزارين و 720 (37/9%) زايمان طبيعي انجام شد. علل انجام زايمان سزارين شامل 803 (68%) سزارين تكراري، 214 (18/1%) عدم پيشرفت و 153 (13/9%) ديسترس جنين بود. در مقايسه پيامدهاي مادري، عفونت زخم (0/012=p) و خونريزي زايماني (0/042=p) و افت هموگلوبين (0/001 p) به طور معني داري در زايمان سزارين بيشتر از زايمان طبيعي بود، ولي صدمات زايماني مادران در زايمان طبيعي بيشتر از سزارين بود (0/001 p) و تب در طي 10 روز اول پس از زايمان و نياز به ترزريق خون در دو گروه اختلاف معني داري نداشت. در مقايسه پيامدهاي نوزادي، مشكلات تنفسي شامل تاكي پنه گذراي نوزادي (0/003=p) و سندرم زجر تنفسي (0/002=p) و نياز به بستري در بخش مراقبتهاي ويژه نوزادي (0/001 p) در زايمان سزارين به طور معني داري بيشتر از زايمان طبيعي بود. صدمات زايماني نوزادان و فراواني زردي نوزادي تفاوت معني دار آماري در دو گروه نداشت. نتيجه گيري: نظر به بالا بودن آمار سزارين در كشور ما و با توجه به بيشتر بودن عوارض مادري و جنيني در سزارين نسبت به زايمان طبيعي نياز به اتخاذ تصميمات مقتضي جهت كاهش ميزان سزارين هاي غيرضروري و افزايش نرخ زايمان به روش ايمن با حداقل صدمات مادري و جنيني احساس مي شود.