تأثير دويدن روي تردميل و رژيم غذايي كم‌كالري بر مقادير ويسفاتين و hs-CRP در افراد مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي

زمينه و هدف: با توجه به شيوع روزافزون NAFLD، تمركز بر استراتژي هاي مختلف براي پيشگيري و مديريت آن ضروري است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير دويدن روي تردميل و رژيم غذايي كم كالري بر مقادير ويسفاتين و hsCRP در افراد مبتلا به NAFLD بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه lrm;تجربي 55 فرد مبتلا به NAFLD انتخاب شدند و به طور تصادفي در يكي از چهار گروه تمرين (14 نفر)، رژيم غذايي (14 نفر)، تمرين و رژيم غذايي (14 نفر) و كنترل (13 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمريني شامل هشت هفته تمرين با شدت 7555 درصد حداكثر ضربان قلب، 45 دقيقه و سه روز در هفته بود. رژيم غذايي با كسر 500 كيلوكالري از ثبت غذايي سه روزه بيماران طراحي شد. آزمودني هاي گروه تركيبي هر دو نوع مداخله را به كار بردند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معني داري 0/05 p تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: مقادير ويسفاتين در گروه تمرين (0/01= p)، در گروه تركيبي (0/001=p ) و مقادير hsCRP در گروه تمرين (0/003= p) و گروه تركيبي (0/008p=) كاهش معناداري را نشان داد. شاخص توده بدني آزمودني ها نيز بر اثر تمرين (0/003p=) و مداخله تركيبي (0/001p=) كاهش معناداري يافت. نتيجه گيري: دويدن روي تردميل و رژيم غذايي كم كالري بصورت همزمان باعث كاهش بيشتر مقادير پلاسمايي ويسفاتين و hsCRP در بيماران مرد مبتلا به NAFLD مي شود. بنابراين براي كاهش عوامل التهابي وابسته به NAFLD مداخله درماني مفيدي هستند