فعاليت آنزيم آرژيناز و نقش آن در بيماريزايي انگل‌هاي ليشمانيا

ليشمانيوز، يك بيماري انگلي گرمسيري است كه امروزه به يك چالش بزرگ در بسياري از كشورهاي دنيا تبديل شده است. تاكنون واكسن يا داروي موثري براي ريشه‌كني اين بيماري پيدا نشده است، از سوي ديگر ظهور مقاومت دارويي، اين بيماري را به يك نگراني جهاني تبديل كرده است. از اين رو توجه بيشتر به چرخه‌هاي فيزيكوشيمايي انگل ليشمانيا و شناسايي مسيرهاي بيوشيمايي آن از اهميت بسزايي برخوردار است. يكي از حياتي‌ترين اين مسيرها چرخه آرژيناز و نيتريك اكسايد ميزبان و انگل ليشمانيا است. آنزيم آرژيناز با استفاده از اسيد امينه آرژينين نقش مهمي در مسيرهاي متابوليكي به ويژه توليد اورنيتين دارد كه منجر به توليد پلي‌آمين‌ها شده و در فعاليت‌هاي مهم سلولي از جمله تكثير و بقاء سلولي دخالت دارند. از سوي ديگر آرژينين مي‌تواند به عنوان سوبسترا براي آنزيم نيتريك اكسايد سنتاز عمل‌كند كه منجر به توليد نيتريك اكسايد شده و در نتيجه باعث فعال شدن سيستم ايمني سلولي و از بين رفتن ارگانيسم‌هاي داخل سلولي مي‌شود. فعاليت بالاي آنزيم آرژيناز باعث كاهش انگل در داخل سلول ميزبان شده و از آنجايي كه ســـلول‌هاي لنفوســيت براي فعاليت خود به اســـيد امـينه الآرژينين احتياج دارند، كمبود آن باعث اختلال در پاسخ‌هاي سلول‌هاي لنفوسيتي مي‌شود. همچنين آرژيناز انگل به تنهايي مي‌تواند سرنوشت انگل ليشمانيا را در داخل سلول ميزبان تعيين كند. هدف از اين مطالعه، مرور جامع بر مطالعات انجام شده بر روي مسير آرژيناز انگل و ميزبان و بررسي تاثير آن بر سيستم ايمني و بيماريزايي انگل ليشمانيا مي‌باشد.