بررسي ارتباط بين استرس شغلي و ريسك‌هاي مرتبط با كار در يكي صنعت فولاد لرستان در سال 1396

زمينه و هدف: استرس شغلي زياد تمركز و قدرت تصميم‌گيري كارگران را كاهش مي‌دهد و در صنايعي كه انجام كار مستلزم پذيرش ريسك بالا از نظر مواجهه با خطرات است، ممكن است پيامدهاي منفي به همراه داشته باشد. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين نتايج ارزيابي استرس شغلي و ريسك‌هاي ناشي از كار در صنعت فولاد لرستان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصيفي مقطعي است و در يكي از صنايع فولاد لرستان در سال ۱۳۹۶ انجام شده است. در اين مطالعه براي ارزيابي ريسك و استرس شغلي به‌ترتيب از روش ۳D ملبورن و پرسشنامه استرس شغلي اداره ايمني و بهداشت انگلستان استفاده شد. تجزيه‌وتحليل به وسيله آزمون‌هاي همبستگي و آزمون كروسكال واليس با استفاده از از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت. ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با كد اخلاق IR.NREC.۰۰۷.۱۳۹۴.۰۵ به تصويب كميته اخلاق معاونت پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي اراك رسيده است. يافته ها: درمجموع ۱۸۲ ريسك ناشي از كار در ۱۴ عنوان شغلي شناسايي شدند. نمره استرس شغلي ۳/۱۹ درصد از افراد مورد مطالعه در سطح ريسك بالا قرار داشت. به‌علاوه همبستگي آماري معناداري ميان رتبه ريسك و نمره كلي استرس شغلي (۰/۰۳=P)، همچنين ابعاد كنترل(۰/۰۲=P) و تقاضا مشاهده شد (۰/۰۲=P). بين ميزان استرس شغلي در بين گروه‌هاي سني، سابقه كاري و سطح تحصيلات افراد مورد مطالعه، اختلاف آماري معناداري ديده نشد. نتيجه‌گيري: وجود ارتباط بين ميزان ريسك به‌دست‌آمده و نمره استرس شغلي كارگران مورد مطالعه در صنعت فولاد نشان مي‌دهد كه برنامه‌ريزي براي كنترل عوامل استرس‌زاي محيط كار و مديريت ريسك‌هاي شغلي از طريق كاهش احتمال و پيامد خطرات ناشي از شغل ضروري به نظر مي‌رسد.