اثرآستاگزانتين بر رشد، تركيب شيميايي بدن و برخي شاخص هاي بيوشيميايي سرم خون ماهي كفال خاكستري(Mugil cephalus Linnaeus,1758)

تحقيق حاضر به منظور بررسي اثر آستاگزانتين بر عملكرد رشد (وزن نهايي و ضريب رشد ويژه و شاخص وضعيت)، تغذيه (ضريب تبديل غذايي، ميزان غذاي دريافتي و نسبت كارايي روتئين)، تركيب شيميايي (ميزان پروتئين، چربي، رطوبت و خاكستر) و برخي شاخص هاي بيوشيميايي سرم خون (پروتئين تام، گلوكز، تري گليسريد و كلسترول) به مدت 60 روز صورت گرفت. در اين مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهي كفال خاكستري با ميانگين وزني g07/0 ±77/11 در يك طرح كاملا تصادفي با 4 تيمار آزمايشي و 3 تكرار ( با تعداد 10 قطعه در هر تكرار) كه شامل تيمار آزمايشي شاهد (بدون استفاده از آستاگزانتين) و در تيمارهاي آزمايشي 2، 3، 4 ميزان استفاده از آستاگزانتين به ترتيبmg/kg 50، 100، 150 غذا بود، در آذرماه ماه 1394 مورد تغذيه قرار گرفتند. نتايج حاصله نشان داد كه در پايان آزمايش، بيشترين ميزان غذاي دريافتي، ضريب رشد ويژه، نسبت كارايي پروتئين و شاخص وضعيت در تيمار حاوي mg/kg 150 آستاگزانتين مشاهده شد كه با تيمار شاهد داراي تفاوت معني دار بود (05/0 P). هم چنين بيشترين وزن نهايي و پروتئين تام و كمترين تري گليسريد و كلسترول در تيمار هاي حاوي mg/kg 100 و 150 آستاگزانتين مشاهده شد. كمترين ميزان چربي در تيمارهاي تغذيه شده با آستاگزانتين مشاهده شد كه اختلاف معني داري را با تيمار شاهد نشان داد (05/0 P). در مجموع بر اساس نتايج اين تحقيق، افزودن mg/kg 100 و 150 آستاگزنتين به جيره غذايي ماهي كفال خاكستري به منظور بهبود شاخص هاي رشد، تغذيه، كيفيت لاشه و فراسنجه هاي بيوشيميايي خون در اين ماهي پيشنهاد مي شود.