مروري بر ميزان شيوع و علل مقاومت دارويي در بيماري سالك به تركيبات آنتيموان در جوامع مختلف: مقاله مروري

ليشمانيوز جلدي يكي از بيماري هاي انگلي اندميك مي باشد. در حال حاضر براي درمان بيماري از تركيبات پنج ظرفيتي آنتيموان از جمله پنتوستام و گلوكانتيم به عنوان خط اول درمان اين بيماري استفاده مي شود و مقاومت به اين داروها به صورت يك مشكل بزرگ در آمريكا، اروپا، خاورميانه و هند مطرح مي باشد. نظر به دامنه وسيع مقاومت دارويي گزارش شده به تركيبات انتيموان در ايران (۹/۴% تا ۹۴/۲%) و عدم وجود مطالعه اي جامع در اين زمينه، مطالعه حاضر به منظور جهت بررسي علل بروز مقاومت به اين داروها طراحي گرديد. از مهمترين علل مقاومت مي توان به عوامل ژني، پروتييني، آنزيمي، عوامل داخل سلولي اشاره نمود. همچنين مكانيسم تبديل دارو به فرم فعال و ورود آن به داخل سلول از طريق پمپ هاي سلولي و مكانيسم هاي مقاومت مرتبط با آن نيز مورد بحث قرار مي گيرد. باتوجه به اهميت موضوع، روش هاي مختلف تشخيص مقاومت دارويي از جمله كشت و روش هاي مولكولي نيز بررسي مي شود. از آن جا كه مكانيسم دقيق عملكرد گلوكانتيم مشخص نمي باشد به نظر مي رسد عامل اصلي مقاومت به گلوكانتيم، عوامل ژني و پروتييني ميانجي در ورود و خروج دارو باشد. در همين راستا پيشنهاد مي شود پژوهش هاي آتي بر مبناي بررسي مقطعي ميزان شيوع عوامل ژني موثر بر مقاومت دارويي تركيبات آنتيموان در نواحي اندميك ليشمانيوز جلدي در ايران همراه با تعيين نوع گونه انگل توسط روش هاي مولكولي مانندPolymerase chain reaction (PCR) به انجام رسد. همچنين طراحي كارآزمايي هاي باليني تصادفي شده جهت بررسي جايگزين هاي درمانيدارويي مناسب در صورت بروز مقاومت دارويي به تركيبات آنتيموان قابل توصيه است