بررسي تاثير كنترل ديابت مادر بر اساس HbA1c بر كارديوميوپاتي هايپرتروفيك نوزادان

زمينه و هدف: شيوع ديابت بارداري در بين زنان باردار در حال افزايش است. اين بيماري با افزايش خطر بيماري قلبي مادرزادي، ازجمله كارديوميوپاتي هايپرتروفيك همراه مي باشد. مطالعه حاضر با هدف تاثير كنترل ديابت مادر بر اساس HbA1c بر كارديوميوپاتي هايپرتروفيك نوزادان آن ها انجام گرديد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت موردشاهدي بر روي ۶۰ نوزاد متولد شده در بيمارستان افضلي پور دانشگاه علوم پزشكي كرمان، از ارديبهشت تا آبان ماه سال ۱۳۹۴ در دو گروه از نوزادان واجد شرايط به روش نمونه گيري آسان انجام شد. داده هاي لازم در مورد سن، جنس، وزن، سن بارداري، سن مادر، سابقه مامايي، ديابت بارداري گرد آوري گرديد. اكوكارديوگرافي داپلر، MMode و داپلر بافتي بر روي دو گروه مورد و شاهد انجام و معيارهاي اكوكارديوگرافي از جمله ضخامت ديواره بين بطني و HbA1c خون مادران در دو گروه با Chisquare test و Independent samples t‐test مقايسه شدند. يافته ها: وزن تولد نوزادان و سن مادران در دو گروه تفاوتي نداشت (به ترتيب: ۰/۵۶=P، ۰/۰۸=P)، اما HbA1c در نوزادان مادران با آزمايش تحمل گلوكز (GTT) مختل بيشتر از گروه سالم بود (۰/۰۰۱ P). همچنين ضخامت ديواره بين بطني در نوزادان مادران با GTT مختل بيشتر از گروه سالم بود (۰/۰۳=P). همچنين معيار داپلر بافتي در دو گروه داراي اختلاف معنادار بود (۰/۰۴=P). در ساير معيارهاي اكوكارديوگرافي تفاوت معناداري مشاهده نشد (۰/۰۵ P). نتيجه گيري: ديابت مادر عوارض مختلفي بر روي نوزادن ايجاد مي كند كه از جمله مي توان به شيوع بيشتر كارديوميوپاتي هايپرتروفيك در آن ها اشاره كرد. بر اين اساس نوزاداني كه مادران آن ها كنترل ضعيف قند در دوران بارداري داشته اند اين عارضه در آن ها بيشتر ديده مي شود.