فراواني و مشخصات زردي نوزادان مادران ديابتي و مقايسه با زردي نوزادان با علت نامشخص

زمينه و هدف: زردي، شايعترين علت بستري نوزادان در ماه اول تولد است. از اين رو شناسايي عوامل خطر زردي، مي تواند سير زردي و عوارض ناشي از آن را تحت تأثير قرار دهد. از اين رو مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني و مشخصات نوزادان مبتلا به زردي مادران ديابتي و مقايسه با نوزادان مبتلا به زردي با علت نامشخص انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، از۲۸۰۰ نوزاد مبتلا به زردي مراجعه كننده به بيمارستان قائم (عج) مشهد طي سال هاي ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۳، مشخصات ۵۹ نوزاد مبتلا به زردي با سابقه مادري ديابت حاملگي (گروه مورد) با ۷۸ نوزاد مبتلا به زردي كه علتي براي زردي آن ها پيدا نشد (گروه كنترل) مقايسه گرديد. پس از تأييد زردي (بيلي روبين سرم mg/dl ۱۷) در نوزادان بر اساس تشخيص پزشك و نتايج آزمايشگاهي، پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوي داده هاي مادر (مشكلات مادر در حاملگي، نوع زايمان) و مشخصات نوزاد (سن، جنس، وزن هنگام تولد، وزن هنگام بروز زردي، طول مدت بستري و سن بروز زردي، سن بهبودي) و داده هاي آزمايشگاهي (بيلي روبين، بيلي روبين مستقيم، هماتوكريت، پلاكت، سديم، پتاسيم، BUN و Cr) تكميل گرديد. يافته ها: شيوع زردي ناشي از ديابت مادر، ۲/۱۰% بود. وزن هنگام تولد (۰/۰۲=P)، وزن نوزاد هنگام مراجعه (۰/۰۰۳=P)، پاريتي (۰/۰۰۱ P)، سن مادر (۰/۰۰۱ P)، سن بهبودي (۰/۰۴=P)، زايمان سزارين (۰/۰۰۱=P)، پره ترم (۰/۰۰۱ P)، مشكلات بارداري (۰/۰۰۱ P)، معاينات فيزيكي غيرطبيعي (۰/۰۰۱=P) در گروه نوزادان مادران ديابتي و همچنين بيلي روبين (۰/۰۰۱ P)، مدت بستري (۰/۰۰۳=P)، در گروه نوزادان مبتلا به زردي با علت نامشخص بالاتر بود. نتيجه گيري: نوزادان مادران ديابتي در معرض خطر وزن بالاي هنگام تولد، زايمان پره ترم، مشكلات بارداري، سزارين، معاينات فيزيكي غيرطبيعي، بروز زردي بيشتر و بهبودي ديرتر قرار دارند.