بررسي هورمون‌ها و بيان ژن كلاسترين در بيماران آزواسپرم غيرانسدادي

زمينه و هدف: هر گونه نقص در روند فرآيند اسپرماتوژنز مي تواند موجب ايجاد نوعي از اختلالات ناباروري مردان به نام آزواسپرم غيرانسدادي شود. بررسي فاكتورهاي درگير در روند اسپرماتوژنز از جمله هورمون ها و ژن ها مي تواند به درك مكانيسم ناباروري مردان كمك كند. هدف از انجام مطالعه بررسي بيان ژن كلاسترين در بافت بيضه بيماران آزواسپرمي غير انسدادي مي باشد. افزون بر اين ميزان هورمون هاي LH، FSH و تستوسترون نيز در خون اين بيماران بررسي شد. روش بررسي: اين يك مطالعه توصيفي شامل ۴۲ مرد آزواسپرم غيرانسدادي مي باشد كه در پژوهشگاه رويان از خرداد تا اسفند ۱۳۹۵ انجام گرديد. اين بيماران بر اساس نتايج حاصل از نمونه برداري بافت بيضه، به دو گروه TESE+ (داراي اسپرم) و TESE تقسيم بندي شدند. نمونه خون پيش از جراحي TESE از بيماران گردآوري و اندازه گيري ميزان هورمون ها با تكنيك الايزا انجام گرديد. RNA ژنومي از نمونه هاي بافت بيضه استخراج و تبديل به cDNA شده و با تكنيك Raeltime PCR بيان ژن بررسي گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج كمي به دست آمده از بررسي ميزان بيان ژن كلاسترين، اين ژن در گروه TESE+ نسبت به گروه TESE بيان بالاتري داشت و اين تفاوت از نظر آماري معنادار بود (۰/۰۳۵=P). ميانگين هورمون هاي FSH و LH در گروه TESE+ به صورت نسبي پايين تر از گروه TESE بود (۰/۰۷P= و ۰/۰۸P=). ميانگين هورمون تستوسترون در بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت (۰/۶۶P=). نتيجه گيري: ميزان بيان ژن كلاسترين در گروه TESE+ نسبت به گروه TESE بالاتر است. به دليل اينكه بيماران TESE+ داراي اسپرم در بافت بيضه خود مي باشند مي توان نتيجه گرفت كه اين ژن ممكن است در فرآيند اسپرماتوژنز نقش داشته باشد.