مقايسه علايم باليني و پاراكلينيك درگيري قلبي در بيماران تالاسمي ماژور با گروه كنترل-يك مطالعه مورد شاهدي

زمينه و هدف: شايعترين علت مرگ بيماران تالاسمي درگيري قلبي است كه اگر بيماري قلبي در مراحل اوليه تشخيص داده شده و درمان صورت گيرد مورتاليتي كاهش مي يابد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه علايم باليني و پاراكلينيك وضعيت قلبي در بيماران تالاسمي و افراد سالم انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه موردشاهدي، بيماران تالاسمي مراجعه كننده به كلينيك تخصصي بيمارستان وليعصر (عج) دانشگاه علوم پزشكي بيرجند از دي ماه ۱۳۹۲ تا ارديبهشت ۱۳۹۳با افراد سالم مقايسه شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسان شدند. پس از توضيح در مورد اهداف طرح، از هر دو گروه رضايت نامه كتبي دريافت گرديد. در گروه مورد و شاهد، معاينات باليني شامل شرح حال، سمع قلب و ريه توسط متخصص اطفال قرار گرفتند. همچنين اندازه گيري قد، وزن و فشارخون به روش استاندارد صورت گرفت. سپس تمام افراد مورد مطالعه تحت اكوكارديوگرافي ترانس توراسيك توسط يك متخصص قلب قرار گرفتند. يافته ها: ۴۲ بيمار تالاسمي و ۴۲ فرد سالم وارد مطالعه شدند.از نظر علايم باليني فقط تنگي نفس (ديس پنه) در افراد تالاسميك به طور معنادار بيشتر از افراد سالم بود (۲۳/۸%). در بيماران، ۴/۸% در افراد سالم، (۰/۰۱=P) در معاينه فيزيكي فقط تعداد تنفس در دقيقه در افراد تالاسميك بالاتر بود، اما تعداد ضربان قلب در دو گروه تفاوات معناداري نداشت. در نوار قلب QTc, PR interval در افراد تالاسميك به طور معناداري طولاني تر بود. در اكوكارديوگرافي انجام شده كسرجهشي (Ejection fraction) در افراد تالاسميك كمتر و قطر پايان دياستولي بطن چپ، قطر پايان سيستولي بطن چپ و اندازه بطن راست و فشار شريان پولمونر در افراد مبتلا به تالاسمي نسبت به افراد گروه كنترل به طور معناداري بيشتر بود. نتيجه گيري: تنگي نفس، زمان PR interval و QT در بيماران تالاسميك از افراد نرمال بيشتر بوده، همچنين اندازه بطن چپ و بطن راست و نيز فشار شريان ريوي بالاتر مي باشد. همچنين كسر جهشي در بيماران تالاسميك نسبت به افراد سالم پايين تر است.