اثربخشي رواندرماني با رويكرد REBT بركاهش تحريفات شناختي دربيماران بستري مبتلا به سل

زمينه: بيماران مبتلا به سل امكان دارد كه دچار مشكلات روانشناختي از جمله تحريفات شناختي شوند كه باعث پردازش اطلاعات به صورت نادرست مي شوند. يكي از رويكردهاي مهم روان درماني در اين زمينه، رفتاردرماني عقلاني هيجاني (REBT(Rational Emotional Behavioral Therapy است كه بر توانمندسازي انسان ها تأكيد مي كند. از اين رو در اين پژوهش تلاش شد تا با شناسايي تحريفات شناختي بيماران مبتلا به سل، REBT براي بيماران برنامه ريزي شود.روش كار: مطالعه از نوع مداخله اي خود شاهدي است. تعداد 90 نفر در دو گروه به صورت تصادفي قرار گرفتند. پس از تكميل پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و تحريفات شناختي به عنوان پيش تست در هر دو گروه، مداخله REBT تنها بر گروه آزمايش اجرا شد و سپس، پرسشنامه تحريفات شناختي به عنوان پس تست مجدداً توسط دو گروه تكميل گرديد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه تحريفات شناختي بودند. يافته ها: در زير مقياس هاي تفكر همه يا هيچ، فيلتر سازي (P≤0/05)، تعميم مبالغه آميز، بي توجهي به امور مثبت، شتابزدگي، استدلال احساسي، و برچسب زني(P≤0/01) در مرحله پس آزمون در گروه آزمايش كاهش معني داري نشان داد. نتيجه گيري: بيشتر زير مقياس هاي تحريفات شناختي، بعد از اجراي مداخله روان درماني REBT كاهش معني دار داشتند. انجام روان درماني در بيماران جسماني و توجه همزمان به مسائل روانشناختي و جسماني آنها، به پيشبرد درمان كل نگر كمك مي كند.