بررسي مقايسهاي افسردگي پس از زايمان در سزارين و زايمان طبيعي و پيامدهاي نوزادي

زمينه: افسردگي پس از زايمان، يك اختلال جدي و پايدار روان شناختي است كه گاهي باعث ناتواني در عملكرد روزانه و فعاليت فرد، مي شود. هدف اين مطالعه، بررسي ميزان افسردگي در دو گروه زايمان طبيعي و سزارين انتخابي و پيامدهاي نوزادي آن ها است. روش كار: مطالعه حاضر، يك مطالعه توصيفي ndash; تحليلي دوگروهي و دومرحله اي است. نمونه گيري تصادفي ساده در دسترس و با رضايت از 80 نفر خانم باردار نخست زا، ترم و بارداري تك قلو، بدون سابقه مصرف دارو و سابقه بيماري مزمن و عوارض بارداري، انجام شد. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه دموگرافيك و پرسشنامه استاندارد بك استفاده شد. آناليز داده ها در سطح معني داري 0.05 gt;p تحت نرم افزار آماري SPSS نسخه 20 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره افسردگي در گروه سزارين انتخابي (8.09)، بيشتر از گروه زايمان طبيعي (7.70)، بود. اين تفاوت، به طور قابل توجه معني دار نبود. بين مشخصات دموگرافيك و ميزان افسردگي نيز ارتباط معناداري يافت نشد. بين ميانگين نمره افسردگي و انجام تمرينات بدني مادر در دوران بارداري ارتباط معنادار مشاهده شد (0.05 P). نتيجه گيري: اگرچه ميانگين افسردگي بعد از زايمان در دو گروه، تفاوت معناداري نداشت، اما بالا بودن ميانگين نمره افسردگي در گروه سزارين ما را به انجام تمرينات بدني، فرصت دادن به مادر براي شروع دردهاي خودبه خود و انجام زايمان طبيعي رهنمون ساخته و مي توان شاهد بهبود وزن جنين نيز بود.