قابليت اطمينان ستون‌هاي فولادي با مقطع متغير پيوسته به روش شبيه‌سازي زير مجموعه

انتخاب ضريب اطمينان مناسب با توجه به احتمال خرابي براساس اهميت و اقتصاد پروژه يك مسئله آماري است و از قضاوت هاي مهم مهندسي مي باشد. ضرايب اطمينان مورد استفاده در آيين نامه ها كه بيشتر متكي بر تجربه و قضاوت هاي مهندسي و كارهاي آزمايشگاهي مي باشد، به دلايل گوناگون براي انواع حالت ها يكسان تعريف مي شوند. امروزه بهره گيري از روش هاي احتمالاتي بيشتر مورد توجه قرار گرفته و به صورت يك روش عملي براي تحليل مسائل سازه اي درآمده است. در اين مقاله با بهره گيري از روش نمونه گيري شبيه سازي زير مجموعه كه روشي بسيار سريع و كارآمد در مقايسه با روش متداول شبيه سازي مونت كارلو مي باشد، به بررسي احتمال خرابي يك المان متداول با تغييرات خطي مقطع در سه حالت متفاوت پرداخته مي شود. بر همين اساس تأثير هر يك از كميت هاي موثر بر كمانش، روي احتمال خرابي ستون هاي با مقطع متغير در نرم افزار متلب بررسي شد. نتايج بدست آمده نشان دهنده حساسيت احتمال خرابي محاسبه شده و ضريب اطمينان مناسب در اين گونه اعضا به ميزان ضريب تغييرات طول و مدول الاستيسيته ستون مي باشد.