بررسي رفتار قاب با مهاربند كمانش تاب داراي خرپاي الاستيك قائم تحت اثر زلزله

پس از تسليم مهاربندها در قابهاي داراي مهاربندهاي كمانش تاب تحت زلزله‌هاي شديد، ناچيز بودن سختي پسا تسليم آنها موجب ناتواني سازه در برگشت به حالت اوليه شده و امكان جابجايي ماندگار قابل توجه وجود دارد. براي كاهش جابجايي ماندگار در سازه راهكارهاي مختلف وجود دارد. در اين پژوهش پاسخ لرزه اي سازه داراي يك خرپاي قائم الاستيك همراه قاب با مهاربندهاي كمانش تاب بررسي ميشود. پاسخ‌هاي حاصل از اين سيستم تحت اعمال زلزله با پاسخ‌هاي قاب با مهاربند كمانش تاب بدون خرپاي الاستيك مقايسه شود. وجود يك خرپاي قائم قوي كه اساساً رفتار الاستيك داشته باشد ميتواند موجب ايجاد جابجايي نسبي بين طبقه اي تقريباً يكسان در همه طبقات شود. در چنين سيستمي، پاي خرپاي قائم الاستيك به صورت مفصلي به زمين اتصال مي‌يابد، به گونه‌اي كه امكان دوران براي كل خرپا مهيا است؛ كليه اعضاي خرپاي قائم از جمله اعضاي مورب تحت نيروي لرزه‌اي در محدوده الاستيك باقي مي‌مانند، در حالي كه ساير مهاربندها كه از نوع كمانش تاب هستند، در زلزله‌هاي شديد به ناحيه پلاستيك وارد مي‌شود و شكل‌پذيري و اتلاف انرژي را براي سيستم تأمين مي‌كنند. سازه‌هاي مورد تحقيق در ابتدا طبق آيين نامه هاي طراحي متداول طراحي مي‌شوند و سپس با تحليل تاريخچه زماني غيرخطي تحت اثر نگاشت‌هاي زلزله و همچنين تحليل استاتيكي غيرخطي نتايج مورد بررسي و تحليل قرار مي‌گيرد. به‌طور متوسط براي سازه‌هاي مورد بررسي، در اثر بكارگيري خرپاي قايم در قاب با مهارند كمانش تاب مقدار جابجايي نسبي بين طبقه اي باقي‌مانده از عدد 1.33درصد به عدد 0.58 درصد كاهش نشان مي‌دهد.