مطالعه آزمايشگاهي و عددي گسيختگي برش قالبي اعضاي كششي فولادي با اتصالات داراي خروج از مركزيت

يكي از انواع گسيختگي ها در اعضاي كششي سازه هاي فولادي، گسيختگي برش قالبي است كه با ايجاد تنش كششي و برشي در محدوده اتصال، بخشي از قطعه كنده مي شود و موجب از دست رفتن استحكام قطعه مي گردد. هدف از اين مقاله، مطالعه آزمايشگاهي و تحليل اجزاي محدود گسيختگي برش قالبي در اتصالات اعضاي كششي فولادي گرم نورد شده داراي خروج از مركزيت مي باشد. بدين منظور 8 نمونه آزمايشگاهي از صفحه اتصال با الگوي سوراخ مورب و اتصال داراي خروج از مركزيت با فولاد نرمه ساختماني تحت بارگذاري محوري كششي قرار گرفتند. متغييرهاي اصلي براي نمونه هاي آزمايش شامل تعداد پيچ هاي اتصال، فواصل پيچ ها در راستاي موازي و عمود بر امتداد بارگذاري بودند. نتايج مطالعات آزمايشگاهي با نتايج حاصل از پيش بيني روابط موجود (مبتني بر قاعده ) و همچنين روش تصوير سطوح صميمي و همكاران (2016)، مقايسه گرديد و نقاط ضعف و قوت هر يك شناسايي شد. همچنين نتايج تحليل هاي عددي انجام گرفته به روش اجزاي محدود كه با نتايج آزمايشگاهي نيز همخواني خوبي داشته است، اساس روش تصوير سطوح را تاييد مي كند. با توجه به نتايج توزيع تنش هاي كششي حقيقي در سطوح مورب موجود در محدوده گسيختگي برش قالبي اتصالات داراي خروج از مركزيت، اثرات بارگذاري خارج از مركز نمايان شده است كه نياز به عامل توزيع تنش هاي كششي غير يكنواخت را توجيه مي كند.