شماره ركورد :
1146876
عنوان مقاله :
ارزيابي ميزان تغييرات كاربري اراضي در روستاهاي الحاقي به مادرشهر تبريز طي دوره ي زماني 1391-1381 (نمونه موردي: آخماقيه)
عنوان به زبان ديگر :
Assessment of land use change In addition to the villages of Tabriz metropolitan during the period 1391-1381 (Case study: Akhmaghayeh
پديد آورندگان :
اصغري زماني، اكبر دانشگاه زنجان , زادولي خواجه, شاهرخ دانشگاه زنجان , علي بخش زاده، پيام فاقد وابستگي , زادولي, فاطمه دانشگاه تبريز
تعداد صفحه :
19
از صفحه :
21
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
39
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
كاربري زمين شهري , برنامه ريزي شهري , تغييرات كاربري , آخماقيه
چكيده فارسي :
كاربري زمين شهري جزو مفاهيم پايه و اصلي دانش شهرسازي و درواقع شالوده ي شكل گيري آن است و به اندازه اي اهميت دارد كه برخي از برنامه ريزان شهري در كشورهاي پيشرفته آن را مساوي با برنامه ريزي شهري مي دانند. از اينرو هدف اين مطالعه بررسي روند تغييرات كاربري اراضي شهري در روستاهاي الحاقي به مادر شهرها طي دوره ي زماني 1381 – 1391 مي باشد. روش اصلي پژوهش توصيفي – تحليلي و مطالعه ي تطبيقي سرانه هاي شهري و مساحت كاربري اصلي محدوده ي مورد مطالعه طي اين دو دوره با استفاده از روش Crosstab و GIS است. بررسي تغييرات حاصل از سرانه ها در محدوده مورد مطالعه نشان دهنده ي اين است كه اين محدوده هرچند يك پيكره ي جديدي بر شهر تبريز مي باشد و نيازمند افزودن به برخي از سرانه هاست، اما اين تغييرات در سرانه ها بسيار كم است. اين در حاليست كه اراضي باير و خالي كه مهمترين اراضي براي گسترش هاي جديد است، در اين محدوده زياد بوده و با اندكي برنامه ريزي مناسب، اين اراضي با فضاهاي جديد شهري قابل گسترش و بهره برداري مي باشند. نتايج تحقيق نيز نشان مي دهد كه بيشترين ميزان تغييرات در اين دوره از اراضي باير به كاربري مسكوني با حدود44274 متر مربع صورت گرفته است. با توجه به بافت حاشيه اي محدوده و موقعيت آن نسبت به كلانشهر تبريز، بيشترين فراواني از ميزان تغييرات بعد از اراضي باير به مسكوني، اراضي باير به كاربري فرهنگي و اراضي باير به كارگاه مي باشد كه به ترتيب 32566 متر مربع و 25669 متر مربع مي باشد. همچنين كمترين ميزان تغييرات، به تغيير كاربري مزارع به كاربري فرهنگي مي باشد.
چكيده لاتين :
Urban land use is one of the basic and original concepts of urban knowledge and in fact it's the foundation of that formation and very important, so that some urban planners in developing countries considered it equal with urban planning. The purpose of this study was to evaluate the changes in urban land use in additional villages to metropolitan cities during the period 1381 - 1391. The main methodology is descriptive – analytical and a comparative study of urban area per capita and the area of the original user of range studied during these two periods using Crosstab and GIS methodes. Assessment of per capita change in the study area is indicated that scope of a new statue of the city of Tabriz and need add to some capita, but these are minor changes in per capita. Meanwhile, the land barren and empty land is major land for new developments, was in the high range and with some proper planning, these lands with new urban spaces could be easily extend and exploit. The results also show that the maximum rate of change in this period with approximately 44,274 square meters of bare land for residential land use has been made. Due to its position relative to marginal texture of the metropolitan area of Tabriz the maximum rate of change is of frequency of barren land into residential land use, barren land into cultural use and barren land into workshop that in order to 32,566 square meters and 25,669 square meters .The least amount of change is change of the farm use to cultural use.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
علوم جغرافيايي
فايل PDF :
8168789
لينک به اين مدرک :
بازگشت