مقايسه روش هاي تجزيه و تحليل حالت هاي شكست و تحليل تشديد كاركردي در ارزيابي ريسك عمليات پرس كاري

زمينه: ماشين آلات به خصوص ماشين پرس سهم بزرگي در بروز حوادث شغلي و هزينه هاي مربوط به آن ها دارند. هدف: اين مطالعه به منظور ارزيابي خطر عمليات پرس كاري با استفاده از دو روش سنتي و جديد ارزيابي خطر عمليات پرس كاري انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفيتحليلي در سالن پرس يكي از كارخانجات توليد خودرو در سال 1396 انجام شد. ارزيابي ريسك به دو روش حالات شكست و تحليل اثرات آن و روش تجزيه و تحليل تشديد كاركردي كه براساس مهندسي تاب آوري توسعه يافته، انجام شد. پس از شناسايي و تعيين شش جنبه كاركردهاي عمليات پرس كاري، تغييرپذيري و تشديد آن ها تعيين گرديد كه منجر به ارائه راهكارهاي ميراكننده شد. يافته ها: از بين 72 حالت شكست بالقوه، بيست حالت در يكي از عوامل خطرزاي عدد اولويت ريسك (شدت، احتمال وقوع و نرخ كشف) امتيازي برابر يا بيش تر از پنج داشتند و ساير حالات شكست شناسايي شده در سطح عادي بودند و نيازي به اقدامات اصلاحي جديد نداشتند. همچنين پانزده كاركرد براي عمليات پرس كاري شناسايي شد كه از اين بين هفت كاركرد (برنامه ريزي، نقشه كشي، تهيه اوراق خام، راه اندازي ليفتراك، راه اندازي ماشين پرس، آمارگيري و تحويل قطعات پرس كاري شده) داراي حالت تشديدشوندگي بودند. نتيجه گيري: با توجه به تمركز روش حالات شكست و تحليل اثرات آن بر مسايل فني و ديد جزئي نگر اين روش و همچنين ديد كلي نگر و سازماني روش تجزيه و تحليل تشديد كاركردي استفاده همزمان اين دو روش كمك قابل توجهي به بهبود وضعيت ايمني سيستم مي كند.