مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات مركزي تنه و عضلات اطراف زانو در افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و افراد سالم حين راه رفتن

زمينه و هدف: سندرم درد پاتلوفمورال شايعترين علت درد جلوي زانو و اطراف پاتلا مي باشد. با وجود شيوع زياد اين سندرم، عوامل زمينه ساز آن به خوبي شناخته نشده اند. اختلالات كنترل عصبي عضلاني مجموعه كمريلگني و مفصل ران منجر به بي ثباتي و آسيب زنجيره حركتي مي شود. هدف مطالعه ي حاضر مقايسه ي فعاليت الكتروميوگرافي عضلات مركزي و اطراف زانو در بيماران با افراد سالم حين راه رفتن مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي از نوع موردشاهدي است كه به مدت ۱۰ ماه (ارديبهشت تا اسفند ۱۳۹۵) در دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي انجام شد. شركت كنندگان ۱۷ نفر (۱۰ زن، ۷ مرد) مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و ۱۸ نفر (۱۰ زن، هشت مرد) سالم بودند كه به روش نمونه گيري غيرتصادفي ساده و در دسترس در مطالعه شركت كردند. در دو گروه، فعاليت الكتريكي عضلات واستوس مدياليس، اداكتورلانگوس، گلوتئوس ماگزيموس، اينترنال ابليك و ترنسورس ابدومينوس، اكسترنال ابليك و مولتي فيدوس حين راه رفتن ثبت شد. زمان شروع و پايان فعاليت، مدت زمان و شدت فعاليت عضلات فوق بين دوگروه مقايسه شد. يافته ها: مدت زمان فعاليت الكتريكي عضله گلوتئوس ماگزيموس (۰/۰۳=P) و شدت فعاليت آن (۰/۰۳۵=P)، زمان پايان فعاليت الكتريكي عضله اينترنال ابليك (۰/۰۴=P) و عضله ترنسورس ابدومينوس (۰/۰۴=P) حين راه رفتن، بين دو گروه تفاوت آماري معناداري داشت. فعاليت الكتريكي عضلات اكسترنال ابليك، مولتي فيدوس، اداكتور لونگوس و واستوس مدياليس، بين دو گروه تفاوت آماري معنادار نداشت (۰/۰۵ P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد فعاليت الكتروميوگرافي برخي از عضلات مركزي در افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال در مقايسه با افراد سالم متفاوت است. در حالي كه فعاليت الكتروميوگرافي برخي از عضلات اطراف زانو در افراد مبتلا با افراد سالم تفاوتي ندارد.