اهميت، عملكرد و ارتباط پلي‌مورفيسم‌هاي ژن TOX3 با سرطان پستان: مقاله مروري

سرطان پستان، رايج ترين عامل مرگ و مير ناشي از سرطان در ميان زنان سرتاسر جهان مي باشد. پيشگيري اوليه، با اجتناب از عوامل خطر شناخته شده و پيشگيري ثانويه، با روش هاي مختلف غربالگري براي شناسايي اوليه تومور و درمان به موقع، مي تواند نقش مؤثري در كاهش آسيب هاي اقتصادي، اجتماعي و جلوگيري از مرگ ومير ناشي از سرطان در خانواده ها و جامعه داشته باشد. دو فاكتور ژنتيك و محيط در پاتوژنز سرطان پستان دخيل هستند. فاكتور هاي متعدد ژنتيكي افزايش دهنده خطر ابتلا به سرطان پستان مي توانند در گسترش سرطان پستان نقش مهمي داشته باشند. يكي از فاكتورهاي مهم ژنتيكي ژن TOX3 مي باشد كه بر روي بازوي بلند كروموزوم 16 قرار دارد و پروتيين هسته اي حاوي HMGbox را كد مي كند. محصول پروتييني اين ژن داراي فعاليت رونويسي وابسته به كلسيم و كوفاكتوري براي پروتيين هاي اتصالي به عناصر پاسخ دهنده به cAMP و همچنين كوفاكتور پروتيين هاي اتصالي به CAMP response element binding protein (CREB) مي باشد. TOX3 به واسطه ي كلسيم با فعال سازي پروموتور ژن هايي چونBCL2 ، C3 كمپلمان و با پروتيين هايي همچون CITED1 همراهي دارد و همچنين بيان cfos را القاء كرده و پروموتور cfos را فعال مي كند. مطالعات همراهي در كل ژنوم در جمعيت هاي مختلف اروپايي، آسيايي و آمريكاييآفريقايي، نشان داده اند كه پلي مورفيسم هاي تك نوكلئوتيدي ايجاد شده در نواحي نزديك به ʹ5 اين ژن و همچنين پروموتور آن، منجر به تغيير در تمايل اتصال عناصر تنظيم كننده رونويسي به اين ژن مي شوند و با خطر ابتلا به سرطان پستان همراهي دارند. در اين مطالعه اهميت TOX3، عملكرد، ارتباط آن با خطر ابتلا و تأثير احتمالي آن در درمان سرطان پستان بررسي مي شود، هرچند هنوز به صورت شفاف نقش TOX3 در مراحل مختلف و همچنين انواع مختلف سرطان پستان مشخص نشده و نيازمند پژوهش هاي بيشتري در اين زمينه است.