عنوان مقاله :
بررسي فراواني و الگوي مقاومت آنتيبيوتيكي جدايههاي باكتريايي نمونههاي كشت خون بيماران بستري در بيمارستان
پديد آورندگان :
واحدي ، آزاده دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه پاتوبيولوژي , باغاني ، اكرم دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه پاتوبيولوژي , باصري ، زهره دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان شريعتي - آزمايشگاه مركزي , پورمند ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه پاتوبيولوژي
كليدواژه :
عوامل ضد باكتريايي , باكتريمي , كشت خون , تست حساسيت ميكروبي , مقاوم
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: عفونت هاي خون از عوامل اصلي مرگ و مير بيماران بستري در بيمارستان است. جهت شناسايي عوامل ايجاد كننده عفونت، كشت خون مبناي اصلي تشخيص است. آگاهي از تنوع عوامل باكتريايي عفونت خون و همچنين مقاومت آنتي بيوتيكي اين باكتري ها مهم مي باشد. از اين رو اين مطالعه با هدف بررسي فراواني و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي جدايه هاي باكتريايي نمونه هاي كشت خون بيماران بستري در بيمارستان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت توصيفي گذشته نگر بود كه با استفاده از داده هاي آزمايشگاه بيمارستان، تحت نظارت دانشگاه علوم پزشكي تهران در ارتباط با باكتري هاي جدا شده از كشت خون از مهر تا اسفند سال ۱۳۹۲ انجام گرديد. در اين مطالعه، فراواني و مقاومت آنتي بيوتيكي جدايه هاي باكتريايي با روش ديسك ديفيوژن آگار تعيين شد. يافته ها: فراواني باكتري هاي جدا شده از ۵۹۵ نمونه كشت خون مثبت به ترتيب زير بود: پسودوموناس ۴۱%، استافيلوكوكوس اپيدرميديس ۲۰%، اشريشياكلي ۱۰%، آسينتوباكتر لوفي ۶%، استافيلوكوكوس اورئوس ۶%، استنوتروفوموناس ۵%، آسينتوباكتر بوماني ۳%. نتايج آنتي بيوگرام بيانگر آن بود كه بالاترين ميزان مقاومت در آسينتوباكتر بوماني به پيپراسيلين (۹۲/۸%)، در آسينتوباكتر لوفي به ايمي پنم (۹۶/۲%)، در استنوتروفوموناس به سفتازيديم (%۵۰)، در استافيلوكوكوس اپيدرميديس به اريترومايسين (۸۵/۷%)، در استافيلوكوكوس اورئوس به اريترومايسين (۶۵%)، در پسودوموناس به پيپراسيلين (۶۶%)، در كلبسيلا به سيپروفلوكساسين (۷۵%) و در اشريشياكلي به تري متوپريم سولفامتوكسازول (۷۳/۷%) بود. نتيجه گيري: پسودوموناس فراوانترين باكتري جدا شده از كشت خون بيماران بود. گروه سني بالاي ۵۰ سال، مستعدترين افراد به عفونت خون بودند. بيشترين ميزان جداسازي باكتري نيز از بخش داخلي بود. مقاومت آنتي بيوتيكي نيز به ويژه در آسينتوباكتر، استافيلوكوكوس كواگولاز منفي، اشريشياكلي و كلبسيلا بالا بود.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران