تأثير تمرين تداومي بر محتواي پروتئين‌هاي PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربي موش‌هاي صحرايي ديابتي داراي اضافه‌ وزن

زمينه: پروتئين هاي PPAR-γ و PRDM16 نقش كليدي در سوخت و ساز بافت چربي و تبديل بافت سفيد به بافت چربي قهوه اي هستند. هنوز نقش فعاليت ورزشي بر اين دو پروتئين مهم در بافت چربي زيرجلدي بررسي نشده است. هدف: اين مطالعه هدف بررسي تأثير تمرين تداومي بر محتواي پروتئين هاي PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربي موش هاي صحرايي نر اسپراگ داولي ديابتي داراي اضافه وزن انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، 16 سر موش صحرايي نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ داولي با ميانگين وزن 20±270 گرم انتخاب و به روش تصادفي به 2 گروه؛ تمرين (8 سر) و كنترل (8 سر) تقسيم شدند. گروه تمريني 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمريني به مدت 8 هفته به فعاليت ورزشي پرداختند؛ در حالي كه گروه كنترل هيچ گونه برنامه تمريني نداشتند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تي مستقل استفاده rlm; شد. يافته ها: افزايش معناداري در محتواي پروتئين هاي PPAR-γ (0/004 =P) و PRDM16 (0/001 =P) در گروه تمرين نسبت به كنترل مشاهده شد. نتيجه گيري: با توجه به افزايش محتواي پروتئين هاي PPAR-γ و PRDM16 در بافت چربي به دنبال فعاليت ورزشي تداومي و نقش هاي مهم اين دو پروتئين در سوخت و ساز بافت چربي، فعاليت ورزشي هوازي مي تواند يك مكانيسم مهم براي كاهش اين بافت در افراد چاق و تبديل بافت سفيد به قهوه اي باشد.