تأثير مايع درماني وريدي قبل از شروع بي‌حسي نخاعي بر سردرد وضعيتي بعد از زايمان در زنان كانديد سزارين الكتيو: يك كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: سردرد وضعيتي بعد زايمان عارضه بي‌حسي نخاعي بوده و موجب افزايش هزينه بستري و محدوديت مادر مي‌گردد. در اين تحقيق نقش مايع درماني وريدي قبل از شروع بي‌حسي نخاعي بر ميزان بروز، شدت و مدت سردرد وضعيتي بررسي شده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، جامعه آماري شامل دو گروه 75 نفري زن كانديد سزارين الكتيو در شهر رفسنجان در سال 1397 بود. قبل زايمان 500 ميلي‌ليتر سرم رينگر به گروه مداخله تزريق و گروه كنترل سرمي دريافت نكردند. دو گروه از جهت سردرد وضعيتي در 7 روز بعد زايمان با آزمون‌هاي t دو نمونه مستقل و مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد مايع درماني وريدي قبل از عمل در زنان كانديد سزارين الكتيو مي‌تواند ميزان بروز سردرد وضعيتي را در شرايط يك‌سان تكنيكي به طور چشم‌گير كاهش دهد (دو نفر معادل 2.7 درصد گروه مداخله در برابر 16 نفر معادل 16 درصد گروه كنترل با 0.005=P). هرچند مقايسه ساير شاخص‌ها در دو گروه تفاوت آماري معني‌داري نشان نداد (0.05 P) ولي در برخي از شاخص‌ها مانند شدت سردرد، فراواني نياز به استامينوفن و تعداد موارد مصرف آن، در گروه مداخله كم‌تر از گروه كنترل بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه تزريق سرم وريدي قبل بي‌حسي نخاعي در سزارين با ناشتايي حداقل هشت ساعت مي‌تواند ميزان بروز سردرد وضعيتي بعد بي‌حسي را در روزهاي بعد به ميزان چشم‌گير كاهش دهد. لذا اين اقدام ساده و دردسترس مي‌تواند مفيد باشد.