همبستگي نمره خودارزيابي با مشاهده توانمندي تدريس پرستاران در آموزش به بيمار

پيش زمينه و هدف: خودارزيابي روشي مفيد در تكامل حرفهاي دانش آموختگان علومپزشكي است و باعث توجه پرستار به عملكرد باليني خود و درنتيجه اصلاح كاستيها ميشود. مطالعه حاضر باهدف مقايسه نمرات خودارزيابي توانمندي تدريس پرستار در آموزش به بيمار با نمرات مشاهده آموزش به بيمار در بخشهاي قلب و سي سي يو بيمارستانهاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 92 انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه تحليلي همبستگي بر روي 60 نفر از پرستاران شاغل در بخشهاي قلب و سي سي يو بيمارستانهاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مشهد بهصورت در دسترس انجام گرفت. ابزار جمعآوري داده ها پرسشنامه خودارزيابي توانمندي تدريس و چك ليست مشاهده آموزش به بيمار بود. داده ها با آزمونهاي آماري تي مستقل، آناليز واريانس يكطرفه و ضريب همبستگي پيرسان با نرمافزار SPSS انجام شد. يافته ها: ميانگين نمرات خودارزيابي پرستاران 2/05±15/31 و ميانگين نمرات مشاهده آموزش به بيمار 12/63±2/20 بود كه بين اين دو، اختلاف معنادار آماري وجود دارد 0/001= P همبستگي نمرات ارزيابي به دو روش خودارزيابي و مشاهده توانمندي تدريس( 1/r=0و 0/11 =p) را نشان داد. بحث و نتيجه گيري: به طوركلي درك پرستاران از دانش و مهارت توانمندي تدريس خود بيش ازحد واقع بود كه اين منجر به عدم سعي در رفع نقايص توسط پرستاران و درنتيجه اختلال در حركت به سمت ارتقاء كيفيت آموزش به بيمار ميشود. بنابراين پيشنهاد ميشود زمينه ايجاد خودارزيابي هاي واقعي توسط پرستاران مهيا شود.