اثرات مصرف رژيم غذايي حاوي روغن دنبه بر سيستم توليد مثلي موش صحرايي نر

زمينه و هدف: آمار جهاني ناباروري در مردان در حال افزايش است. يافته هاي اخير نشان مي دهد كه وضعيت تغذيه اي، تعيين كننده عملكرد طبيعي سيستم توليد مثل مي باشد؛ از اين رو توجه دانشمندان به نقش مواد مغذي خوراكي جلب شده است. مطالعه حاضر به منظور ارزيابي اثرات مصرف رژيم غذايي حاوي روغن دنبه بر عملكرد توليد مثلي موش هاي صحرايي نر طراحي و اجرا گرديد.روش تحقيق: در اين مطالعه تجربي، 30 سر رت نر بالغ نژاد ويستار به طور تصادفي به سه گروه مساوي تقسيم شدند. گروه ها به ترتيب با غذاي استاندارد حيوانات آزمايشگاهي (كنترل)؛ غذاي استاندارد حاوي 10درصد روغن دنبه و غذاي استاندارد حاوي 20درصد روغن دنبه، به مدت 5 ماه متوالي تغذيه شدند. پس از 5 ماه، حيوانات مورد آسان كشي قرار گرفتند و وزن بدن و وزن بيضه آنها تعيين گرديد. نمونه بيضه براي مطالعه بافت شناسي تهيه و مقاطع با روش هماتوكسيلين و ائوزين رنگ آميزي شدند و مورد آناليز كمّي قرار گرفتند. نمونه خون موش ها براي تعيين غلظت پلاسمايي هورمون تستوسترون استحصال گرديد. يافته ها: در مقايسه با گروه كنترل، موش هاي دريافت كننده رژيم حاوي 20 درصد روغن دنبه به طور معني داري داراي وزن بدن بيشتر و وزن بيضه كمتر بودند. همچنين تغييرات بافتي نشان داد كه روغن دنبه به صورت وابسته به دوز، سبب كاهش معني دار در تعداد اسپرماتوگوني ها، ضخامت لايه زايشي و مساحت لوله هاي اسپرم ساز شد. غلظت تستوسترون در بين گروه ها اختلاف معني داري را نشان نداد.نتيجه گيري: مصرف طولاني مدت و زياد روغن دنبه مي تواند سبب ايجاد هيپوگناديسم و افزايش احتمال ناباروري در موش صحرايي نر گردد.