اولوي تبندي عوامل مؤثر بر ايمني بيمار با مدل تحليل سلسله مراتبي

مقدمه: ايمني بيمار، حفظ بيمار از هرگونه صدمه اتفاقي، حين ارائه مراقبت و يكي از دغدغه هاي اصلي تمامي دست اندركاران نظام هاي سلامت در سرتاسر دنياست. تصميمات و رفتارهاي كاركنان بخش سلامت، اعم از كادر باليني و مديريتي ايمني بيمار را متأثر مي كند. هدف: مقايسه اولويت بندي عوامل مؤثر بر ايمني بيمار از ديدگاه كاركنان باليني و مديران بيمارستان ها بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 215 نفر از كاركنان (پرستاران، پزشكان و مديران) دو بيمارستان آموزشي دانشگاه علوم پزشكي گناباد در سال 1392 به صورت سرشماري انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اي مبتني بر چارچوب وينسنت و متناسب با مدل تحليل سلسله مراتبي انجام شد. روايي پرسشنامه با روايي محتوا تأييد و پايايي آن (76/0= alpha ) تعيين گرديد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 وExpert Choice11 صورت گرفت. يافته ها: 58% از نمونه ها مونث و 168 نفر (81%) پرستار، 12% پزشك و مابقي كاركنان مديريتي بودند. مشاركت كنندگان اولويت عوامل مؤثر بر ايمني بيمار را بر اساس ضريب اهميت به ترتيب: وظيفه اي (0/339)، تيمي (0/220)، فردي (0/210)، مديريتي و بيمارستاني (0/076)، بيمار (0/059)، و فرابيمارستاني (0/035) تعيين كردند. ليكن اولويت عوامل وظيفه اي، تيمي، مديريتي و بيمارستاني، و عوامل فرابيمارستاني در بين پرستاران، پزشكان و مديران اختلاف معني داري داشت (0/001 P). كاركنان نظام سلامت اعم از كادر درماني و مديريتي، عمده عوامل مؤثر بر ايمني بيمار را، به عوامل آشكار و نزديك مرتبط دانسته و اهميت كمتري براي عوامل پنهان قائل بودند. نتيجه گيري: در راستاي يافته ها مي توان پيشنهاد داد كه به منظور ارتقاي ايمني بيمار نياز بايد توجه بيشتري به عوامل پنهان نمود و اجراي كارگاه هاي آموزشي جهت ارتقاء سطح آگاهي براي پرستاران، پزشكان و مديران مفيد خواهد بود.