تأثير استفاده از مدل SBAR در تحويل شيفت كاري پرستاران، بر بعد ارتباطي كيفيت مراقبت پرستاري از ديدگاه بيماران

پيش زمينه و هدف: در مراكز سلامت، اطلاعات باليني بيماران به طور مرتب بين كاركنان مراقبتي ردوبدل مي شود؛ ازجمله در زمان تعويض شيفت كاري پرستاران. تحويل مؤثر شيفت كاري كه بر روي برنامه مراقبتي بيمار و ايمني بيمار تأثير مي گذارد منوط به شناخت دقيق بيمار و جوانب مراقبتي وي از طريق ارتباط مؤثر بين كاركنان با همديگر و با بيماران است. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير استفاده از مدل SBAR در تحويل شيفت كاري بر روي بعد ارتباطي كيفيت مراقبت پرستاري از ديدگاه بيماران در بيمارستان دكتر قلي پور بوكان در سال 1393 انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 400 بيمار بالاي 18 سال بخش هاي داخلي و جراحي كه در حال ترخيص بودند و خود يا همراه آن ها سواد خواندن و نوشتن داشتند و نابينايي و ناشنوايي كامل و سابقه مرگ نزديكان در چند ماه گذشته و بستري در بيمارستان رواني و دريافت داروهاي روان پزشكي را نداشتند، در دو گروه قبل و بعد از آموزش مدل SBAR به پرستاران، پرسشنامه استاندارد كيفيت مراقبت پرستاري را در بازه زماني دي تا اسفندماه سال 1393پر نمودند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تي مستقل تحليل گرديد. يافته ها: وضعيت مطلوب و ايدئال كيفيت مراقبت پرستاري در بعد ارتباطي در گروه كنترل 04/ 30 و 40/ 32 درصد بوده و در گروه مداخله 09/ 22 و 27/ 62 درصد بوده است كه ارتباط آماري معني داري را بين دو گروه نشان داد. ميانگين نمره بعد ارتباطي در گروه كنترل 19 و بعد از مداخله در گروه مداخله 26 بود. آزمون تي مستقل براي گروه ها، معني دار آماري را بعد از مداخله در دو گروه نشان داد (001/ 0 P). بحث و نتيجه گيري: انتقال اطلاعات و نيازهاي مراقبتي بيمار در قالب يك راهنماي استاندارد تحويل نوبت كاري مانند مدل SBAR بر روي ديدگاه بيماران نسبت به بعد ارتباطي كيفيت مراقبت پرستاري مؤثر بوده است.