عوامل مؤثر بر ترجيحات باروري در زنان اقوام ايراني

پيش زمينه و هدف: كاهش بي سابقه باروري يكي از مشكلات جمعيتي تعدادي از كشورها ازجمله ايران مي باشد. اين مطالعه به منظور بررسي عوامل مؤثر بر ترجيحات باروري در زنان پنج قوم ايراني انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي بر روي 2114 زن سنين باروري از 5 قوم عرب، كرد، سيستاني و بلوچي، ترك و تركمن در زمستان 1393 انجام گرفت. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته حاوي متغيرهاي فردي و وابسته مربوط به ترجيحات باروري بود كه روايي و پايايي آن مورد تائيد قرار گرفت. داده ها با روش مصاحبه جمع آوري و در نرم افزار SPSS18 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سن زنان 3/ 4±6/ 37 سال بود و بيشتر افراد (910 نفر يا 9/ 44 درصد) تحصيلات ابتدايي داشتند. حدود 60 درصد زنان با وجود داشتن قابليت باروري، هيچ تمايلي به فرزند آوردن بعدي نداشتند كه 5/ 28 درصد بالا رفتن سن، 4/ 24 درصد مشكلات اقتصادي 0/ 19 درصد مخالفت شديد همسر را از دلايل اصلي عدم تمايل به فرزندآوري اعلام نمودند. از 384 (5/ 16 درصد) زني كه تمايل به بارداري بعدي داشتند، 4/ 41 درصد دليل اصلي تمايل را پسر خواستن و 1/ 20 درصد دختر خواستن ذكر نمودند. ميانگين تعداد مناسب فرزندآوري از 3/ 1±2/ 2 فرزند در قوم كرد تا 5/ 1±6/ 3 فرزند در قوم عرب متفاوت بود. بين ترجيحات باروري زنان و اقوام موردمطالعه اختلاف معني دار وجود داشت (05/ 0 p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد ترجيحات باروري زنان در قوميت هاي مختلف متفاوت مي باشد و بالا رفتن سن زنان، مشكلات اقتصادي و مخالفت همسر از دلايل مهم عدم تمايل به فرزندآوري مي باشد.