تأثير اقدامات سيستم‌هاي كاري عملكرد بالا مديريت منابع انساني بر كيفيت مراقبت از بيمار از طريق متغير ميانجي توانمندسازي روانشناختي

مقدمه: از وجوه متمايز كننده بيمارستان ها ومراكز درماني، كيفيت خدمات ارايه شده است. حصول اين امر در گرو نيروي انساني ارايه دهنده خدمت است و بنابراين اقدامات سيستم هاي كاري عملكرد بالا مديريت منابع انساني براي بهبود عملكرد اين دسته افراد اهميت مي يابد. هدف: هدف مطالعه سنجش كيفيت خدمات ارايه شده به بيماران و بررسي تاثيرگذاري اقدامات منابع انساني بر كيفيت خدمات ارايه شده به بيماران از راه ارتقاي توانمند سازي روانشناختي است. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي و كاربردي است. پرسشنامه ها بين پرستاران و پزشكان و مراقبين در 7 بيمارستان شهر مشهد توزيع گرديده اند. سيستم هاي كاري عملكرد بالا از پرسشنامه زاچاراتوس (2005)، توانمندسازي روانشناختي از پرسشنامه اسپيرتزر و همكاران (1995) وكيفيت مراقبت از بيمار از پرسشنامه بوكيورن، هاك، بور و ويليامسون (2015) استخراج گرديده است. ضريب الفاي كرونباخ بين بازه 0.84 تا0.98 قرار گرفته است. براي روايي سازه نيز از تحليل عاملي تاييدي استفاده گرديد. براي آزمون فرضيات از مدل يابي معادلات ساختاري با نرم افزار Smart PLS ، استفاده گرديد. يافته ها: آزمون فرضيات نشان داد اقدامات سيستم هاي كاري عملكرد بالا مديريت منابع انساني بر توانمندسازي روانشناختي تاثير معنادار دارد( beta;=0.64, T=12.99).. توانمندسازي روانشناختي بر كيفيت مراقبت از بيمار تاثير دارد ( beta;=0.45, T=11.65) و توانمندسازي روانشناختي مي تواند در اين رابطه نقش ميانجي ايفا كند. همچنين اقدامات سيستم هاي كاري عملكرد بالا تاثير مستقيم بر كيفيت مراقبت از بيمار دارد ( beta;=0.22, T=13.53).. نتيجه گيري: با توجه به نتايج ، لزوم بازنگري در مديريت پرسنل احساس مي شود ، مديران مي توانند از طريق اقدامات سيستم هاي كاري عملكرد بالا موجبات بهبود كيفيت خدمات ارايه شده بشوند.