كاربرد مدل رفتار برنامه ريزي شده در پيش بيني عوامل موثر بر رابطه با جنس مخالف در دختران نوجوان شهر بيرجند

زمينه و هدف: دوران بلوغ يكي از حساس ترين دوره هاي زندگي هر فرد است كه باعث مي شود شخص به طرزي متفاوت احساس و رفتار كند. يكي از مسائل عمده اي كه نوجوانان با آن مواجه هستند، تعارض ارزش هاي ديني، عرفي و خانوادگي در خصوص آزادي يا عدم آزادي رابطه دختر و پسر و چگونگي مواجهه با آن است. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل پيش بيني كننده رابطه با جنس مخالف در ميان نوجوانان شهر بيرجند انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعۀ توصيفيتحليلي در بهار سال 1394 بر روي 395 دانش آموز دختر دوره دوم شهر بيرجند كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند، انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه منطبق با تئوري رفتار برنامه ريزي شده، كه روايي و پايايي آن تاييد شده بود، جمع آوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ويرايش 20) و توسط آزمون هاي آماري TTest مستقل، ضريب همبستگي پيرسون، آناليز واريانس يك طرفه و رگرسيون لجستيك در سطح معني داري كمتر از 05/0 تحليل گرديد. يافته ها: در اين مطالعه 9/43% از دختران با ميانگين زماني 7 ± 15 ماه با جنس مخالف رابطه داشتند. آناليز رگرسيون لجستيك نشان داد كه نگرش (001/0 P )، قصد رفتاري (001/0 P )، شغل مادر (03/0P=)، بعد خانوار (01/0P=)، رتبه تولد (03/0P=) و داشتن ماهواره (01/0P=) پيش بيني كننده هايي قوي براي برقراري رابطه با جنس مخالف در افراد مورد مطالعه بودند. نتيجه گيري: با در نظر گرفتن قدرت پيش بيني كننده نگرش و قصد رفتاري در ايجاد رابطه با جنس مخالف، استفاده از تئوري رفتار برنامه ريزي شده مي تواند براي پيشگيري از رابطه با جنس مخالف در نوجوانان كمك كننده باشد.