تبيين تجارب پرستاران از مشكلات خانوادگي ناشي از سندرم پيش از قاعدگي: يك پژوهش كيفي پديدارشناسي

پيش زمينه و هدف: ابتلا به سندرم پيش از قاعدگي باعث مشكلات فراواني براي افراد مبتلا در خانواده و جامعه همچون كاهش سطح كارآيي در انجام وظايف منزل و خارج آن، افت تحصيلي، مشكلات و كشمكش هاي خانوادگي، ناسازگاري با همسر، بدرفتاري با فرزند، غيبت از كار و در موارد شديد جرائم و خودكشي ميشود. ارائه خدمات مؤثر به بيماران و مراقبتكنندگان خانوادگي آنان نيازمند درك جامع از تجارب آنان خواهد بود. هدف از اين مطالعه تبيين تجارب پرستاران از مشكلات خانوادگي ناشي از سندرم پيش از قاعدگي ميباشد. مواد و روش كار: مطالعه كيفي حاضر از نوع پديدارشناسي بود كه به روش مبتني بر هدف و تا اشباع اطلاعات، بر روي ۲۱ نفر از پرستاران زن متأهل و شاغل در بخشهاي مختلف بيمارستانهاي شهر اروميه كه مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي بودند انجام شد. شركت كنندگان به روش مبتني بر هدف انتخاب و اطلاعات از طريق مصاحبه باز و نيمه ساختارمند جمعآوري گرديد. روش تحليل و گام هاي پيشنهاد شده درونمايه اي توسط ونمانن مورد استفاده پژوهشگران در اين مطالعه بود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسي داده ها از چهار معيار مقبوليت، انتقال پذيري، تأييدپذيري و قابليت اعتماد استفاده گرديد يافته ها: متن مصاحبه با شركت كنندگان، مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت و كدهاي مفهومي از آن استخراج گرديد. سپس كدها به چهار مفهوم اصلي و زيرمفهوم هاي مربوطه دسته بندي شدند كه عبارتاند از اختلال در روند زندگي زناشويي، تهديدات درك شده ناشي از مشكلات در محل كار و زندگي، تلاش براي كسب حمايت معنوي و انساني و اتخاذ راهبردهاي مقابله با مشكلات بودند. بحث و نتيجه گيري: نتايج حاصله از تجارب مشاركت كنندگان بر ضرورت تشخيص زودرس و اختصاص منابع جهت حمايت از اين افراد و توجه بيشتر سيستم هاي مربوط به سلامت زنان و متخصصين بهداشت باروري به عوارض سندرم پيش از قاعدگي تأكيد مينمايد. فرهنگ سازي در ميان زوجها در مراكز مشاوره و درماني به منظور آشنا سازي و درك مشكلات ناشي از ناشي از سندرم پيش از قاعدگي ضروري به نظر ميرسد.