عوامل مؤثر بر شكاف بين دانش نظري و عملي از ديدگاه پرستاران شاغل در بيمارستان امام رضا (ع) و دانشجويان پرستاري دانشكده پرستاري و مامايي كرمانشاه در سال 1394

پيش زمينه و هدف: شكاف بين دانش نظري و عمل، زمينه چالش در خدمات ارائه شده باليني را فراهم نموده و اين خدمات را با انتقاداتي مواجه ساخته است. لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين عوامل مؤثر بر شكاف بين دانش نظري و خدمات باليني پرستاري در سال 1394 انجام شد. مواد و روش كار: مطالعه توصيفي حاضر بر روي 375 نفر (شامل 217 پرستار و 158 دانشجوي پرستاري) در بيمارستان امام رضا (ع) و دانشكده پرستاري و مامايي كرمانشاه در سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوري دادهها پرسشنامهاي محقق ساخته شامل دو قسمت مشخصات دموگرافيك و عوامل مؤثر بر شكاف دانش نظري و عملي بود. داده هاي جمع آوري شده توسط نرمافزار SPSS نسخه 16 و آزمون t مستقل و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيهوتحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين كلي شكاف بين دانش نظري و عملي 11/22±51/67 (بر مبناي 100) گزارش شد كه در محدوده تأثير زياد بود. كمبود پرستار (84/28)، حمايت از طرف سرپرستار (77/62) و مناسب نبودن تسهيلات رفاهي (73/67) از ديدگاه پرستاران و سبك آموزش مربيان باليني (88/21)، كمبود پرستار (78/84) و بهروز نبودن دانش پرستاري (73/14) از ديدگاه دانشجويان پرستاري به عنوان مهمترين عوامل مؤثر بر شكاف بين دانش نظري و عملي شناخته شد. نتيجه گيري: بين دانش نظري و عملي شكاف عميقي وجود دارد لذا به منظور برطرف نمودن اين شكاف پيشنهاد ميگردد دو بعد آموزشي و باليني اصلاح گردد. در بعد آموزشي ضمن اصلاح سبك آموزش باليني، از مربياني كارآزموده و مجرب استفاده شود و در حيطه باليني، ضرورت به كارگيري نيروهاي پرستاري بيشتر، افزايش بعد حمايتي از جانب مديران پرستاري و سرپرستاران وجود دارد.