پيش‌بيني اشتياق‌كاري پرستاران براساس جو سازماني نوآورانه، حمايت سازماني ادراك‌شده و رهبري خدمتگزار

مقدمه: پرستاري حرفه اي استرس زا است و استرس مكرر باعث كاهش اشتياق كاري آنان مي شود. بنابراين شناسايي متغيرهاي مرتبط با اشتياق كاري با هدف بهبود اشتياق كاري در پرستاران ضروري است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني اشتياق كاري پرستاران براساس جو سازماني نوآورانه، حمايت سازماني ادراك شده و رهبري خدمتگزار انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي از نوع مقطعي بود. جامعه پژوهش پرستاران بخش هاي عمومي شاغل در بيمارستان هاي شهر ورامين در سال 1396 بودند كه براساس فرمول كوكران 190 پرستار با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. داده ها با كمك پرسشنامه هاي اشتياق كاري (سالانوا و شافلي، 2008)، جو سازماني نوآورانه (سيگل و كامر، 1978)، حمايت سازماني ادراك شده (ايزنبرگر و همكاران، 2001)، رهبري خدمتگزار (قلي پور و حضرتي، 1388)، جمع آوري شد كه پايايي آنها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/81، 0/77، 0/86 و 0/93 بود. براي تحليل داده ها از روش هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان با نرم افزار SPSS19 استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد جو سازماني نوآورانه (0/315=r)، حمايت سازماني ادراك شده (0/497=r) و رهبري خدمتگزار (0/382=r) با اشتياق كاري پرستاران رابطه مثبت و معني دار داشتند. همچنين متغيرهاي پيش بين به طورمعني داري توانستند 52/9 درصد از اشتياق كاري پرستاران را پيش بيني كردند كه سهم حمايت سازماني ادراك شده بيش از ساير متغيرها بود (0/01 ≥p). نتيجه گيري: در راستاي يافته ها پيشنهاد مي شود كه مديران پرستاري و ساير مديران بيمارستان در ايجاد جو حمايتي با بكارگيري سبك رهبري خدمتگزار همت نموده و برنامه هاي سازماني را در اين راستا قرار دهند تا در نهايت اشتياق كاري پرستاران افزايش يابد.