بررسي تأثير برنامه آموزشي نياز - محور بر ميانگين اضطراب خانواده بيماران تحت جراحي پيوند عروق كرونر

پيش زمينه و هدف: جراحي قلب و شرايط بعدازآن بر روي بيمار و خانواده بيمار تأثير مي گذارد. يكي از مشكلات روحي و رواني، افزايش اضطراب در خانواده بيمار و ايجاد خلل در مراقبت مؤثر از بيمار مي باشد. استفاده از يك برنامه آموزشي نياز محور كه بر روي نيازهاي آموزشي بر اساس باور و فرهنگ و اولويت خانواده بيمار مي باشد، امري منطقي به نظر مي آمد. لذا اين مطالعه باهدف تعيين تأثير اجراي برنامه آموزشي نياز محور بر اضطراب خانواده بيماران تحت عمل جراحي پيوند عروق كرونر انجام شد. مواد و روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي 60 نفر از اعضاي خانواده بيماران تحت باي پس قلبي كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند به طور دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در گروه كنترل (30 نفر) و در گروه مداخله (30 نفر) تخصيص داده شدند. در گروه مداخله برنامه آموزشي نياز محور مراقبت دهندگان بيماران تحت عمل جراحي قلب باز پس از تعيين نيازها به صورت آموزش چهره به چهره در 3 جلسه نيم ساعته و ارائه كتابچه آموزشي اجرا شد. در اين پژوهش از پرسشنامه اضطراب اسپيل برگر استفاده شد كه در زمان پذيرش و روز خروج از بخش مراقبت هاي ويژه تكميل شد. از آزمون تي مستقل و تي زوج براي مقايسه ميانگين نمرات اضطراب استفاده شد. يافته ها: ميانگين نمرات اضطراب در گروه كنترل قبل از مداخله 473/12 ±23/43 و در گروه مداخله قبل از مداخله 275/11±03/46 بود كه ازنظر آماري اين اختلاف معني دار نبود (365/0p =). ميانگين نمرات اضطراب پس از مداخله در گروه كنترل 374/ 12± 3/40 و در گروه مداخله برابر 16/6± 97/31 بود كه ازنظر آماري اين اختلاف معني دار بود (002/0p=). بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش مؤيد آن بود كه آموزش بر اساس نيازهاي خانواده ها در كاهش اضطراب خانواده ها مؤثر است، لذا شناسايي و ارزيابي جامع از نيازهاي رواني -اجتماعي و آموزشي خانواده بيماران بايستي به عنوان راهنماي پرستاران در برنامه ريزي آموزشي خانواده ها مدنظر قرار گيرد.