بررسي عوامل مساعدكننده افسردگي پس از زايمان در زنان مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي منتخب شهر اروميه در سال 1394

پيش زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان به عنوان يك مشكل بهداشت عمومي باعلت ناشناخته مي باشد، در مطالعات متعدد عواملي مختلفي به عنوان ريسك فاكتور افسردگي پس از زايمان گزارش شده اند، مطالعه حاضر باهدف تعيين عوامل مساعدكننده افسردگي بعد از زايمان در زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شهر اروميه صورت گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي ۱۷۵ نفر از زنان زايمان كرده واجد معيارهاي ورود به مطالعه، به صورت نمونه گيري خوشه اي در مراكز بهداشتي منتخب دانشگاه علوم پزشكي اروميه با تكميل پرسشنامه حاوي اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه افسردگي بك وارد مطالعه شدند، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ويرايش ۱۷ و آزمون هاي آماري توصيفي و آزمون كاي دو و فيشر و رگرسيون لجستيك مورد آناليز قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار سن افراد موردبررسي ۱۱/۶±۷۸/۲۷ سال بود. ۹/۵۰ درصد موارد جنسيت نوزاد پسر بود، ۵۲ درصد موارد نوع زايمان عمل سزارين بود و ۲/۶۳ درصد داراي بارداري خواسته بودند و ۲/۱۸ درصد افسردگي خفيف، ۶/۱۶ درصد افسردگي متوسط، ۶/۱۲ درصد افسردگي شديد داشتند. بين افسردگي و وضعيت اقتصادي، نوع زايمان، ناخواسته بودن بارداري، سابقه افسردگي در بارداري و مشكلات با خانواده همسر تفاوت آماري معني داري وجود داشت (۰۵/۰ p)، بر اساس نتايج رگرسيون لجستيك متغيرهاي تأثيرگذار بر افسردگي پس از زايمان شامل سابقه افسردگي در بارداري (۵۴/۲=OR)، وجود مشكلات خانوادگي با خانواده (۳۲/۹=OR) و وضعيت اقتصادي (۳۹/۰=OR) بود. نتيجه گيري: در جامعه اين مطالعه فراواني افسردگي پس از زايمان بالا بود و اين زنگ هشدار تهديدي كننده سلامت مادران جامعه اين مطالعه مي باشد، ازآنجاكه بسياري از عوامل مستعد كننده اين اختلال با مداخلات مناسب قابل پيشگيري مي باشد، لذا توصيه مي شود با تشخيص زودرس عوامل خطر، از پيامدهاي بعدي افسردگي پس از زايمان جلوگيري شود.