بررسي رابطه مؤلفه‌هاي حمايت اجتماعي با سلامت اجتماعي و رواني در بين سالمندان شهر خرم‌آباد در سال 1396

پيش زمينه و هدف: بهبود شرايط زندگي و افزايش طول عمر و اميد به زندگي، پديده سالمندي را به دنبال داشته است. پديده افزايش جمعيت سالمندان يكي از مهم ترين چالش هاي اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي در قرن حاضر به شمار مي رود. لذا تحقيق حاضر، باهدف بررسي رابطه حمايت اجتماعي با سلامت اجتماعي و رواني در بين سالمندان شهر خرم آباد انجام شد. مواد و روش ها: روش مورداستفاده در پژوهش، پيمايشي و ابزار جمع آوري اطلاعات پرسش نامه حمايت اجتماعي وايكس و پرسش نامه استاندارد سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر بود. جامعه آماري، شامل كليه شهروندان سالمند بالاي 65 سال و حجم نمونه 337 نفر انتخاب شد. روش نمونه گيري تركيبي از طبقه اي و خوشه اي چندمرحله اي بود كه داده ها از شش محله منتخب در شهر خرم آباد در سال 1396 جمع آوري شدند. داده ها با روش ضريب همبستگي پيرسون، آزمون رگرسيون خطي چندگانه و آزمون مقايسه ميانگين t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS-21 تحليل شدند. يافته ها: يافته ها حاكي است كه مؤلفه هاي حمايت اجتماعي با سلامت اجتماعي و رواني سالمندان مرتبط است و اين ارتباط ازنظر آماري معني دار است (P 0/001). همچنين نتايج آزمون t مستقل نشان داد، سلامت اجتماعي و رواني سالمندان در دو جنس متفاوت است ولي ازلحاظ آماري معني دار نيست (P 0/05). بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي توان گفت، هرچه حمايت اجتماعي از سالمندان بيشتر باشد آنان از سلامت اجتماعي و رواني بيش تري بهره مند مي شوند. اين يافته ها حاوي كاربردهاي درماني مهمي در خصوص اهميت اين متغيرها در افزايش سلامت اجتماعي و رواني سالمندان مي باشد.