بررسي مداخلات دردناك و چگونگي كنترل درد اين مداخلات در بيماران ترومايي مراجعه‌كننده به اورژانس

پيش زمينه و هدف: علاوه بر دردي كه بيمار به علت شكايت اصلي خود ممكن است داشته باشد، مداخلات دردناك و درماني اقداماتي هستند كه مي توانند باعث درد و رنج براي بيمار شوند. مطالعه حاضر باهدف تعيين فراواني و نوع مداخلات دردناك صورت گرفته و روش هاي كنترل درد اين مداخلات در بيماران ترومايي مراجعه كننده به اورژانس انجام گرديد. مواد و روش كار: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي مقطعي است كه بر روي بيماران ترومايي مراجعه كننده به اورژانس در طول مدت 10 روز متوالي انجام شده است. بيماران با روش نمونه گيري غير احتمالي مستمر و طبق معيارهاي ورود وارد مطالعه گرديدند. جهت كسب اطلاعات از يك چك ليست محقق ساخته كه شامل ابزار اندازه گيري شدت درد نمره اي و ساير اطلاعات مرتبط با مداخلات دردناك و روش كنترل درد بود، استفاده شد. اطلاعات در نرم افزار SPSS نسخه شانزده وارد و آزمون هاي آماري توصيفي و تحليلي انجام شد. يافته ها: ميانگين سني 400 بيمار تحت مطالعه 13/73±35/43 سال بود، كه از اين ميان (81/7 درصد)326 نفر مذكر بودند. در كل براي (61/2 درصد)245 بيمار مداخله دردناك صورت گرفت. بيشترين مداخله دردناك صورت گرفته بخيه (21/8 درصد) بوده است. ميانگين شدت درد قبل و بعد از مداخله دردناك به ترتيب 2/69±6/35 و 2/6±5757 از مقياس درد ده نمره اي بود. آزمون تي زوجي تفاوت معني داري را بين شدت درد قبل و بعد از مداخلات دردناك نشان داد (P=0/001). بحث و نتيجه گيري: مطالعات بيشتر و جامع تر در مورد مداخلات دردناك و كنترل درد ناشي از آن كه دردي در حد متوسط براي بيمار ايجاد مي كند نياز است. بايد به اقدامات براي كنترل درد مداخلات، تنوع و كميت آن ها با توجه به عوارض و محدوديت هاي هر روش توجه شود.