پيش بيني كيفيت زندگي پناهندگان ايراني بر اساس سرسختي روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده با ميانجي گري اميدواري

Predicting the Quality of Life of Iranian Refugees Based on Psychological Hardiness and Perceived Social Support through Hope Mediation

هدف: هدف از پژوهش حاضر پيش بيني كيفيت زندگي پناهندگان ايراني بر اساس سرسختي روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده با ميانجي گري اميدواري بود. روش: روش پژوهش همبستگي از نوع مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش حاضر همه ي پناهدگان ايراني ساكن در كمپ هاي پناهنگي كشور آلمان بودند. از بين اين افراد 200 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه هاي پژوهش روي آنها اجرا شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، مقياس كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996)پرسشنامه اميد اشنايدر و همكاران (1991)، پرسشنامه سرسختي روانشناختي كوباسا و همكاران (1979)، پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده چند بعدي زيمت و همكاران ( 1988) بودند. متناسب با سطح سنجش داده ها و مفروضات آماري، از روش تحليل مسير براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل آماري نشان داد كه سرسختي روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده اثر مستقيمي بر اميدواري داشته اند. رابطۀ اميدواري با كيفيت زندگي به صورت مثبت معنادار بود. اثر غيرمستقيم سرسختي روانشناختي بر كيفيت زندگي به واسطه ي اميدواري معنادار بود. همچنين اثر غيرمستقيم حمايت اجتماعي ادراك شده بر كيفيت زندگي به واسطه ي اميدواري معنادار بود (p<0.05). نتيجه گيري: سرسختي روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده مي تواند كيفيت زندگي را پيش بيني كند. همچنين اميدواري نيز به عنوان فاكتوري مهم بر پيش بيني كيفيت زندگي نقش ايفا مي كند.

Purpose: The aim of the present study was to predict the quality of life of Iranian refugees based on psychological hardiness and perceived social support through hopeful mediation. Method: The research method of correlation is structural equation modeling. The population of the study was all Iranian refugees residing in German refugee camps. 200 people were selected from among them and the research questionnaires were administered to them. The instruments used in this study were World Health Organization Quality of Life Scale (1996) Hope Schneider et al (1991) questionnaire, Kobasa et al. (1979) psychological hardiness questionnaire, and Zimet et al. (1988) Multidimensional Perceived Social Support Questionnaire. Depending on the level of measurement of the data and statistical assumptions, the path analysis method was used to analyze the data. Findings: The results of statistical analysis showed that psychological hardiness and perceived social support had a direct effect on hope. Hope-related relationship with quality of life was positively significant. The indirect effect of psychological hardiness on quality of life through hope was significant. The indirect effect of perceived social support on quality of life through hope was also significant(p <0.05). Conclusion: Psychological stubbornness and perceived social support can predict quality of life. Hope also plays an important role in predicting quality of life.