عنوان مقاله :
بررسي مقايسهاي عوارض مادري و جنيني در زنان زايمان كرده مبتلا به فنوتيپهاي مختلف سندرم تخمدان پليكيستيك
پديد آورندگان :
رستمي دوم ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - پژوهشكده علوم غدد درونريز - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي توليد مثل , بهبودي گندواني ، سميرا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - پژوهشكده علوم غدد درونريز - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي توليد مثل , فرهمند ، مريم دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - پژوهشكده علوم غدد درونريز - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي توليد مثل, , نظرپور ، سيما دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين - دانشكده پرستاري و مامايي , رمضاني تهراني ، فهيمه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي توليد مثل، پژوهشكده علوم غدد درونريز - گروه اندوكرينولوژي توليد مثل , عزيزي ، فريدون دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي، پژوهشكده علوم غدد درونريز - گروه اندوكرينولوژي
كليدواژه :
سندرم تخمدان پليكيستيك , عوارض حاملگي , فنوتيپ هاي سندرم تخمدان پليكيستيك
چكيده فارسي :
مقدمه: شيوع عوارض مادري و جنيني در زنان باردار مبتلا به سندرم تخمدان پليكيستيك (PCOS) نسبت به زنان باردار غيرمبتلا بالاتر است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان شيوع عوارض دوران بارداري در فنوتيپ هاي مختلف زنان باردار مبتلا به PCOS (بر مبناي معيارهاي انستيتوي ملي سلامت با فنوتيپ هاي اضافه شده برحسب معيار روتردام) انجام شد. روش كار: در اين مطالعه گذشتهنگر اطلاعات مربوط به دوران بارداري 266 زن مبتلا به PCOS بر اساس پرونده پزشكي آنها 95-1393 مورد بررسي قرار گرفت. اين زنان بر مبناي علائم باليني مرتبط با PCOS به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول يا گروه A (فنوتيپ شديد) شامل افرادي بودند كه هنگام تشخيص بيماري هر سه علامت باليني اليگوآناوولاسيون، هيپرآندروژنيسم و كيست هاي تخمداني يا تنها دو علامت اليگواوولاسيون و هيپرآندروژنيسم را داشتند. گروه B شامل افرادي بود كه فقط هيپرآندروژنيسم همراه كيست هاي تخمداني (PCOM) يا اليگواوولاسيون همراه با كيست تخمداني را داشتند (فنوتيپ خفيف). مقايسه عوارض مادري و جنيني دوران بارداري بهصورت گذشتهنگر و بر مبناي اطلاعات پرونده در بين دو گروه انجام شد. تجزيه و تحليل با استفاده از نرمافزار آماري SPSS (نسخه 17) و آزمون هاي تي تست، منويتني، خي دو و رگرسيون لوجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنيدار در نظر گرفته شد. يافتهها: از بين عوارض مادري و جنيني، وزن كم هنگام تولد در بين زنان شركتكننده در دو گروه تفاوت معنيداري داشت كه پس از تعديل با سن، شاخص توده بدني و تعداد بارداري نسبت شانس تولد نوزاد با وزن كم هنگام تولد در گروه A نسبت به گروه B، 2.6 (P 0.01، 1/2-5/9؛ 95%:CI) بود. در اين مطالعه تفاوت آماري معنيداري از ابتلاء به ديابت دوران بارداري، زايمان زودرس و شانس سقط خودبهخودي بين فنوتيپ هاي مختلف PCOS مشاهده نشد. نتيجهگيري: شانس تولد نوزادان با وزن كم در زنان مبتلا به فنوتيپ شديدتر بيماري (گروه A) PCOSدر مقايسه با زنان مبتلا به فنوتيپ خفيفتر بيماري (گروه B) بالاتر مي باشد. بنابراين در ملاحظات باليني در زنان باردار مبتلا به PCOS، در نظر گرفتن فنوتيپ بيماري بهعنوان يكي از عوامل تأثيرگذار در پيامدهاي جنيني توصيه مي گردد.
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران