بررسي دقت MRI و سونوگرافي در تشخيص پلاسنتا آكرتا در زنان مستعد مراجعه كننده به بيمارستان هاي زنان سطح شهر تبريز

مقدمه: پلاسنتا آكرتا عوارض بسيار خطرناكي براي مادر و نوزاد به همراه دارد. تشخيص به‌موقع اين عارضه مي تواند خطرات تهديد‌كننده سلامت مادر و نوزاد را كاهش دهد. با توجه به عدم استفاده از MRI در تشخيص به‌موقع پلاسنتا آكرتا در ايران، مطالعه حاضر با هدف بررسي دقت MRI و سونوگرافي در تشخيص پلاسنتا آكرتا در زنان مستعد مراجعه كننده به بيمارستان هاي زنان سطح شهر تبريز انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي در طي سال هاي 95-1394 در بيمارستان هاي زنان شهر تبريز با مشاركت 38 زن مستعد پلاسنتا آكرتا انجام شد. بيماران پس از معاينه به مركز تصويربرداري (سونوگرافي و MRI) ارجاع شدند و نتايج تصويربرداري با نتايج پس از سزارين مطابقت داده شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون آماري مك نمار انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در بررسي هاي انجام شده توسط MRI تعداد 17 نفر (89.47%) پلاسنتا آكرتا داشتند، در حالي كه بر اساس بررسي نتايج سونوگرافي، تعداد 12 نفر (63.15%) پلاسنتا آكرتا داشتند. مقايسه اختصاصيت و حساسيت نشان داد كه حساسيت (70%) و اختصاصيت (93%) سونوگرافي به‌طور معناداري نسبت به حساسيت (79%) (0.048=p) و اختصاصيت MRI (100%) (0.039=p) كمتر است. نتيجه‌گيري: دقت، حساسيت و قدرت پيش‌بيني استفاده از تكنيك MRI در تشخيص به‌موقع اين عارضه خطرناك در مقايسه با سونوگرافي بسيار مناسب بوده و مي تواند در زنان مستعد پلاسنتا آكرتا به‌كار برده شود.