پارگي تراشه به‌دنبال لولهگذاري بعد از جراحي سزارين، معرفي بيمار

مقدمه: اگرچه آسيب خودبه‌خودي و تروماتيك تراشه پس از لوله گذاري تراشه نادر است، اما تهديد كننده حيات است. يافته شايع در پارگي تراشه بعد از لوله‌گذاري، آمفيزم و ديسترس تنفسي است. در اين مطالعه، يك بيمار با پارگي تراشه به‌دنبال لوله گذاري بعد از جراحي سزارين معرفي مي‌شود. معرفي بيمار: خانم 37 ساله با سن حاملگي 39 هفته براي سزارين تحت بيهوشي عمومي با لوله تراشه شماره 7 قرار گرفت. در طي جراحي بيمار از نظر هموديناميك و تنفسي نرمال بود. در پايان جراحي بعد از خروج لوله تراشه، بيمار دچار سرفه هاي شديد شد. بعد از انتقال بيمار به ريكاوري و كاهش سرفه و ميزان اشباع اكسيژن 96% به بخش منتقل شد. حدود 30 ساعت بعد از لوله گذاري، بيمار دچار تورم صورت، ديسترس تنفسي خفيف و آمفيزم از صورت تا زايفوئيد شد. ميزان اشباع اكسيژن با هواي اتاق 95% بود و ديسترس تنفسي مشهود نبود. هموديناميك باثبات بود. سي‌تي اسكن ريه ها پنومومدياستن، پنوموتوراكس، آمفيزم زيرجلدي قدام قفسه سينه و شواهد پارگي تراشه را نشان داد. بيمار به بخش مراقبت هاي ويژه جراحي منتقل و تحت درمان محافظتي قرار گرفت. بعد از 96 ساعت آمفيزم به‌طور كامل برطرف و بيمار بعد از 7 روز با حال عمومي خوب از بيمارستان مرخص شد. نتيجه‌گيري: در پارگي تراشه پس از لوله‌گذاري، در مواردي‌كه وضعيت هموديناميك و تنفسي باثبات است، درمان محافظه‌كارانه توصيه مي شود.