مقايسه تاثير غلظت هاي مختلف كلرهگزيدين و نيستاتين بر تعداد كلوني هاي كانديدا آلبيكانس (مطالعه آزمايشگاهي)

سابقه و هدف: دنچر استوماتيت پاسخ التهابي مزمن مخاط دهان به محرك هاي آسيب رسان مي باشد. اين ضايعه به عنوان شايع ترين درگيري مخاطي در افراد استفاده كننده از دندان هاي مصنوعي(دنچر) شناخته شده منشا عفوني اين ضايعه بيشتر به خانواده كانديدا (مخصوصا كانديدا آلبيكانس) نسبت داده شده است. اين مطالعه به منظور اثر كلرهگزيدين بر روي كلوني هاي كانديدا آلبيكانس و مقايسه آن با نيستاتين به عنوان داروي انتخابي در درمان دنچر استوماتيت انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه به روش تجربيآزمايشگاهي انجام شد. سه غلظت از كانديدا آلبيكانس (105،106،107 CFU/mL) تهيه شد. كلرهگزيدين و نيساتين به صورت جداگانه به هر يك سه غلظت اوليه كانديدا آلبيكانس اضافه شدند و در زمان هاي1، 2 ، 3 و 4 دقيقه مورد نمونه برداري و كشت قرار گرفتند (10 بار نمونه گيري براي هر زمان). در گروه كنترل، استريل سالين به هر كدام از سه غلظت اوليه كانديدا اضافه شد و فرايند، تكرار شد. در نهايت تعداد كلوني هاي رشد كرده كانديدا آلبيكانس در هر كدام از360 پليت كشت داده شده شمارش و توسط آزمون هاي آماري KruskalWallis، Post Hoc Testsو Friedman Test تحليل شدند.آستانه معنا داري در اين مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: كلرهگزيدين در غلظت هاي 105و 106 CFU/mL ، اثر ضد كانديديايي مشهودي از خود نشان داد. در اين دو غلظت كلرهگزيدين اثر ضد كانديدايي تقريبا مشابهي با نيستاتين داشت. در غلظت اوليه 107 از كانديدا آلبيكانس، نيستاتين به صورت معنا داري موثرتر از كلرهگزيدين بود. هر دو ماده در تمامي غلظت ها نسبت به گروه كنترل اثر ضد كانديدايي بيشتري داشتند. نتيجه گيري: كلرهگزيدين در شرايطي كه غلظت اوليه يا به عبارتي عفونت كانديدايي كم تا متوسط بود، اثر ضد كانديدايي مشابه با نيستاتين دارد.