مقايسه بروز فاكتور كمپلمان (CFI) Iدر مخاط ديسپلاستيك و مخاط طبيعي دهان به روش ايمونوهيستوشيمي

سابقه و هدف: اهميت ديسپلازي دهان از اين جهت است كه درصدي از اين ضايعات مي توانند به سمت سرطان پيشروي كنند. با توجه به تحقيق انجام شده در سرطان پوست، به نظر مي رسد فاكتور كمپلمان I در پيشرفت كارسينوم سلول سنگفرشي نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي بيان ايمونوهيستوشيميايي فاكتور كمپلمان I بين مخاط ديسپلاستيك و نرمال دهان بود . مواد و روش ها: در اين مطالعه ي موردي شاهدي، جامعه مورد مطالعه شامل بلوك هاي پارافينه مربوط به 30 نمونه مخاط ديسپلاستيك دهاني و 30 نمونه مخاط نرمال دهاني (به عنوان گروه كنترل) بود. مقاطع 4 ميكروني از بلوكها تهيه و به روش ايمونوهيستوشيمي با آنتي بادي فاكتور كمپلمان I در آزمايشگاه پاتولوژي رنگ آميزي شدند. در اين بررسي درصد سلولهاي رنگ شده و شدت رنگ پذيري آنها مورد توجه قرار گرفت. و با آزمون MANN-U-WHITNEY مورد قضاوت آماري قرار گرفت. سطح معني داري0.05 P در نظر گرفته شد. يافته ها: 25 مورد از نمونه هاي مخاط نرمال و 20 مورد از نمونه هاي مخاط ديسپلاستيك با اين آنتي بادي رنگ نگرفتند. ميانگين درصد سلول هاي رنگ گرفته در مخاط نرمال 1/4±5/1درصد و در مخاط ديسپلاستيك 7/6±16/4 درصد بود. (1/0 gt;P) بين مخاط نرمال و ديسپلاستيك دهان به لحاظ ميانگين درصد سلول هاي رنگ شده، تفاوت آماري معناداري وجود نداشت. طبقه بندي نيمه كمي درصد سلول هاي رنگ گرفته نيز تفاوت آماري معني داري بين مخاط ديسپلاستيك و نرمال دهان نشان نداد. به لحاظ شدت رنگ پذيري نيز تفاوت آماري معني داري بين مخاط ديسپلاستيك و نرمال دهان مشاهده نشد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد در شروع تغييرات پيش بدخيم در سلولهاي مخاطي نقش فاكتور كمپلمان I محدود است. اين امر در ساير ضايعات فكي صورتي با قابليت رشد فزاينده و تخريب موضعي نيز توسط ساير ماركرها به اثبات رسيده است.