مقايسه تأثير روش تدريس مجازي (الكترونيكي ) با روش سخنراني بر ميزان يادگيري دانشجويان دردرس بيماريهاي دهان و فك و صورت و رضايتمندي ايشان

سابقه وهدف: با توجه به اهميت درس بيماري هاي دهان و فك و صورت در رشته دندانپزشكي و نبود پيشينه كافي دركارائي روش هاي مؤثر تدريس در اين درس و با توجه به خلأ اطلاعاتي در مقايسه روش هاي نوين، اين مطالعه با هدف مقايسه روش تدريس سنتي با مجازي و ميزان يادگيري درس بيماري هاي دهان ودندان و رضايتمندي دانشجويان در سال تحصيلي 9493 در واحد دندانپزشكي دانشگاه آزاد تهران انجام گرفت. مواد و روشها: اين تحقيق به روش تجربي طي دو مرحله بر روي 39 نفر از دانشجويان سال چهارم دندانپزشكي انجام شد . آنها به دو گروه الف و ب تقسيم شدند. در مرحله اول تحقيق جهت گروه الف شامل 5 ضايعه و سپس 5 ضايعه به صورت آنلاين (تدريس مجازي) به گروه الف ارائه شد. در مرحله دوم ضايعات گروه ب به شكل سنتي توسط همان استاد ارائه شد. سپس 5 ضايعه ديگر از طريق online(تدريس مجازي) ارائه شد. سپس بعد از 21 روز از هر 2 گروه آزموني يكسان گرفته شد و ميزان يادگيري و رضايتمندي دانشجويان با آزمون MANNUWHITNEY و نرم افزار آماري Spss مورد قضاوت آماري قرارگرفت. يافته ها: از 39 نفر دانشجوي مورد بررسي 26 (66/5%) نفر دختر و 13 (33/5%) نفر پسر بودند و ميانگين سني اين 39 نفر 24/42 سال بود . در روش تدريس سنتي ميزان يادگيري 11/97± 2/18 و در روش تدريس مجازي ميزان يادگيري 3/17± 12/98 بود. تفاوت در ميزان يادگيري بين دو گروه به لحاظ آماري معنا دار نبود. (0/2 P) ميزان رضايتمندي در روش تدريس سنتي به ترتيب خيلي خوب 20/5%, خوب 59% و متوسط 20/5% بود و ميزان رضايتمندي در روش تدريس مجازي خيلي خوب 17/9% و خوب 51% ومتوسط 23/5% و نيز 7/6% رضايتمندي بد بود . بر مبناي رضايت خيلي خوب و خوب و متوسط و بد، اين اختلاف به لحاظ آماري معنادار نبود (0/7 P) نتيجه گيري: به نظر مي رسد روش تدريس مجازي با ميزان يادگيري بيشتري همراه بوده ولي ميزان رضايتمندي در دو روش تفاوت معني داري ندارد.